از کربلا به شام چو پیمود مرحله
آن کاروان بی‌کس و بی‌زاد و راحله
زآن کشتگان، چو مرحله‌ای می‌شدند دور
دوری ز صبر بود به هفتاد مرحله
چون عهد کوفیان، همه را سست، تارِ صبر
چون چشم شامیان، همه را تنگ، حوصله
طفلانِ پا برهنه، یتیمانِ خون‌جگر
از چرخ در شکایت و با بخت، در گِله
نیلی، رخی ز سیلی و گل‌گون، رخی ز خون
پایی ز قید، خسته و پایی ز آبله
زنجیر بود و سلسله‌ی مصطفی و بس
یک تن نبود زآن همه، خارج ز سلسله
تا شام در مقابل زینب، سر حسین
کرده است مهر و ماه، تو گفتی مقابله
گفتی فراز نیزه، سر آن بزرگوار
نام خدایْ بود، پس از مدّ «بسمله»
زآن ناکسان، هر آن چه بر آن بی‌کسان رسید
با هیچ کافری نکند این معامله
چون خیمه زد ز شام به یثرب، امام ناس
آسوده گشت، عترت پیغمبر از هراس
یعقوب اهلبیت نبی با بشیر گفت
کاین مژده را به مژدهی یوسف مکن قیاس
بعد از تو، ای برادرِ با جان برابرم!
شد تازه ماتم پدر و داغ مادرم
بودم یقین ز آل زیاد، این همه عناد
وز خود گمان نبود که طاقت بیاورم
ای جان باب! از چه نگیری به بر مرا؟
افکندهای چو اشک، چرا از نظر مرا؟
ای مهربان پدر! ز چه نامهربان شدی؟
مهر تو بیشتر بُد از این پیشتر مرا
چون شام گشت، آل پیمبر، مقامشان
از چاشتگاه کوفه بتر گشت، شامشان
از دُرد دَرد و زهر غم و شربت فراق
کرد آن چه داشت، ساقی دوران، به جامشان
از کربلا به شام چو پیمود مرحله
آن کاروان بی‌کس و بی‌زاد و راحله
زآن کشتگان، چو مرحله‌ای می‌شدند دور
دوری ز صبر بود به هفتاد مرحله
چون عهد کوفیان، همه را سست، تارِ صبر
چون چشم شامیان، همه را تنگ، حوصله
طفلانِ پا برهنه، یتیمانِ خون‌جگر
از چرخ در شکایت و با بخت، در گِله
نیلی، رخی ز سیلی و گل‌گون، رخی ز خون
پایی ز قید، خسته و پایی ز آبله
زنجیر بود و سلسله‌ی مصطفی و بس
یک تن نبود زآن همه، خارج ز سلسله
تا شام در مقابل زینب، سر حسین
کرده است مهر و ماه، تو گفتی مقابله
گفتی فراز نیزه، سر آن بزرگوار
نام خدایْ بود، پس از مدّ «بسمله»
زآن ناکسان، هر آن چه بر آن بی‌کسان رسید
با هیچ کافری نکند این معامله
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
