چه‌قدر نام تو زیباست اباعبدالله

چشم تو خالق دنیاست اباعبدالله

زائر کرب و بلا حق شفاعت دارد

قطره در کوی تو دریاست اباعبدالله

دست‌گیری ز گدا گردن هر ارباب است

کار ما دست تو آقاست اباعبدالله

مستجاب است دعا، گوشه‌ شش‌گوشه‌ تو

حَرَمَت عرش معلی‌ست اباعبدالله

هر کسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت

او نظر کرده‌ زهراست اباعبدالله

پاسخ ذکر حسین جد تو گوید جانم

گوئیا کنیه طاهاست اباعبدالله

بارها گفت اگر من ز حسینم، دیدم

جلوه‌اش اکبر لیلاست اباعبدالله

چشم ما روز قیامت به پر قنداقه‌ست

پسرت مالک فرداست اباعبدالله

روزی گریه‌ ما دست رباب افتاده

روضه‌خوان در دل صحراست اباعبدالله

باب بین‌الحرمین از حرم عباس است

همه جا سفره‌ سقاست اباعبدالله

ما که باشیم که سنگ تو به سینه بزنیم

سینه‌زن، زینب‌ کبری‌ست اباعبدالله

مادرت گفت «بُنَیَّ» دل ما ریخت به هم

بردن نام تو غوغاست اباعبدالله

مادرت گوشه‌ گودال تماشا می‌کرد

بر سر نعش تو دعواست اباعبدالله

السلام ای پسر فاطمه یا ثارالله

بابی انت و امی یا اباعبدالله