1.واقعه‌ی عاشورا از دید ادیان دیگر
2.نقش معاویه در شهادت سیّدالشهداء
3. تاریخ مقدّمات واقعه‌ی عاشورا
4. وقایع پس از شهادت امام حسین
5. نقش کوفیان در شهادت امام حسین
6. خبر دادن امام حسین از ماجرای شهادت خویش
7. برنامه‌های ابن‌زیاد در شهر کوفه
8. دست‌بُرد در حقایق عاشورا
9. نگاهی به انواع عزاداری و سوگواری
۱۶ وضعیت متنبه همراه خلاصه سخنرانی ها
● حادثه عاشورا را می توان از 3 جهت بررسی کرد : 1- ریشه و اسباب آن 2- خود حادثه و وقایع آن 3 - آثار و توابع حادثه
● این سخنرانی فقط تحقیقات خود آیت الله میلانی است که احتمالاً تا کنون گفته نشده است.
● در طول تاریخ علمای شیعه بیشتر به دفاع از مذهب پرداخته اند و همیشه سعی در حسن معاشرت بافرق وادیان دیگر داشته اند.ولی آنها بیشتر سعی در اختلاف وجدایی بیشتر داشتند.
● مدارک این سخنرانی از کتب قدیم است که در دست علمای پیشین نبوده ولی اکنون به خاطر چاپ دردسترس است وغالباً از مدارک قدیم اهل سنت است. (برای آگاهی از این کتب به متن سخنرانی مراجعه فرمایید).
● از زمان وقوع این حادثه که در سال 60 یا 61 بوده است امامان ما و پیروان آنها این روز را زنده نگه داشته اند که البته بنیان گذار آن خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم اندکه روایات فراوانی از ایشان موجود است .(کتاب (( سیرتنا و سنتنا ))ی علّامه امینی و مقدمه ی ((المجالس الفاخره)) از علّامه شرف الدین)
● دشمنان اهل بیت سعی فراوانی در ازبین بردن این روز داشته اند.روز عاشورا روزی است که دو جبهه از همان روز اول در برابر هم قرار گرفتند و تا امروز نیز در برابر یکدیگر ایستاده اند و جز حادثه ی غدیر کمتر روزی مثل این روز یافت می شود که اینگونه باشد.
● کسی فکر نمی کرد نتیجه ی روز عاشورا پیروزی اهل بیت علیهم السلام باشد. اکنون بر ما واجب است که این روز راحفظ و عزاداری کنیم. در کشور ما و حتی خیلی از کشورهای دیگر که شیعه و مسلمان نیستند نیز عزاداری می کنند.
● متاسفانه در بعضی از بلاد کسانی هستند که از برگزاری اینگونه مراسم جلوگیری می کنند وحتی فتنه هایی ایجاد می شود؛ این فتنه ها ریشه در تاریخ دارد، ولی شیوه های مختلفی داشته است.
کسانی قتل سید الشهدا علیه السلام را به دست یزید مورد تأیید قرار نمی دهند:
شیخ عبد القادر گیلانی از بزرگان علمای عامّه و صوفیّه :این روز باید روز فرح باشد زیرا خدا این روز را روز شهادت حضرت قرار داد و روز وصال سید الشهدا علیه السلام به خداست و اگر می خواهید عزاداری کنید، روز دوشنبه عزاداری کنید که آن روز، روز از دنیا رفتن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ابوبکر است.
غزّالی :در کتابش می گوید اولاً ثابت نیست یزید امر کرده باشد به قتل حسین بن علی علیه السلام، ثانیاً قاتل حسین علیه السّلام هر که باشد شاید قبل از مرگش توبه کرده باشد و مانباید چیزی در مورد او بگوییم و چرا لعن کنیم وقتی می توانیم ذکر بگوییم.
ابن تیمیّه: به اتّفاق مورخین ، یزید به قتل سیدالشّهدا علیه السلام امر نکرد ولی فقط گفت که نگذاریدحضرت در عراق حکومتی برقرارکنند؛ و موقعی که خبر به یزید رسید که امام شهید شده، ابراز نگرانی کرد و اشک ریخت.او بیت امام را اکرام کرد و آنها را اطعام داد.همچنین می گوید قتل امام حسین علیه السلام به اندازه قتل انبیاء گذشته نیست.
● نظر افرادی از اهل سنت که با این کار ها مخالف اند و از اهل بیت دفاع می کنند:
ابالفرج ابن الجوزی حنبلی می گوید این کار ها را کسانی می کنند که اتباع قتله ی حسین علیه السلام هستند و می خواهند شیعیان را ناراحت کنند و ما از کار آنها بدمان می آید.
عینی حنفی (شارح صحیح بخاری): دشمنان اهل بیت این احادیث جعلی را می سازند تا این روز را به شادی بگذرانند.
● جمعی دیگر از آقایان می گویند یزید قاتل است ولی دیگر هیچ اظهار نظری نمی کنند:
ابن قیّم جوزیّه شاگرد ابن تیمیّه:حب آل محمّد صلّی الله علیه وآله وسلّم و زنان و اصحاب ایشان از جمله ی عقاید ماست وفضایل آن ها را می گوییم، برایشان استغفار می کنیم، به آنان توسّل می کنیم وکسی حق ندارد علیه آنان قیام کند ولی اگر کسی این گناه کبیره را کرد یزید لعنه الله علیه او را تکفیر نمی کنیم و به خدا واگذار می کنیم.
شمس الدّین ذهبی:حکومت یزید با به قتل رساندن امام حسین علیه السّلام شروع شد و با واقعه حرّه پایان یافت. با این وجود نه چیزی علیه او می گوییم و نه او را دوست داریم (یعنی بی تفاوتی نسبت به شهادت حضرت).
● اقرار به قاتل بودن یزید و تأیید کار او، شیوه ی دیگر گروهى از علماى اهل سنّت در راستاى مبارزه و خاموش نمودن چراغ هدایت:
● ابن خلّدون و ستیزه جویى با شهادت سیّدالشهداء علیه السلام
نکوهش های ابن حجر عسقلانى از صحبت های ابن خلّون که قتل سیّدالشّهدا علیه السلام را تایید کرده است.
● دیدگاه عبدالمغیث حنبلى بغدادى
جعل احادیثی در کتابش ، در فضایل معاویه و فرزندش
اثبات ولایت و خلافت یزید و اشتباه بودن قیام سیّدالشّهدا علیه السلام توسّط او
علّت این سرپوش گذاشتن ها را خود اینگونه بیان می کند:این فقط به این جهت از یزید دفاع کردم تا با این کار لعن خلفا را از سر زبان ها قطع کنم، وگرنه اگر از لعن خلفا جلوگیرى نکنیم و اجازه چنین کارى را بدهیم، همین خلیفه زمان خودمان به لعن سزاوارتر است.
● تفتازانى و دیدگاه او درباره لعن خلفا
او نیز علّت لعن نکردن را اینگونه می گوید: جلوگیرى آنان از لعن یزید به جهت ممانعت از بالا رفتن لعن به پدر یزید و بالاتر از آن، یعنى خلفاى قبل از معاویه است.
● اشاره به نقش معاویه در حادثه عاشورا
● واجب القتل خواندن سیّدالشهداء علیه السلام، دیدگاه گروهى از علماى اهل تسنّن است که باید آنان را با دیگران متفاوت دانست. اینان کسانى هستند که پیروانشان در این زمان از یزید، به عنوان «امیرالمؤمنین یزید بن معاویه» و یا به نام «الخلیفه المظلوم یزید بن معاویه» یاد مى کنند!
● وقتى مولاى ما حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام را واجب القتل بدانند، خود به خود ما را که پیروان آن حضرت هستیم، تکفیر مى نمایند و ریختن خون ما را نیز حلال مى دانند.
●نقد و بررّسی دیدگاه علمای تندروی اهل سنت:
1.ولایت و حاکمیت یزید، پذیرفته ی همه ی صحابه
2.نقش عبدالله بن عمر در ولایت یزید
3.چرایی لعن نفرستادن بر یزید
4. حدیث ساختگی در مدح معاویه
نقد و برّرسی حدیث مجعول: (اللّهمَّ اجعله هادیاً مهدیاً، اهده واهدبه)1
خدایا! معاویه را هدایت کن و به واسطه او دیگران را نیز هدایت فرما.
5.امام حسین و دعوت شیعیان عراق
● بحث قسمت های آینده مشتمل بر سه بخش زیر می شود:
ـ نقش معاویه در شهادت سیدالشهداء علیه السلام
ـ نقش یزید بن معاویه در حادثه عاشورا
ـ نقش اهل کوفه و شیعیان در شهادت امام حسین علیه السلام
1 . تاریخ مدینه دمشق: 59 / 79; الاستیعاب: 2 / 843; الطبقات الکبرى: 7 / 418; تاریخ بغداد: 1 / 222 و منابع دیگر.
● بخش اول : نقش معاویه در شهادت سیّدالشهداء علیه السّلام
●ولایت و جانشینى یزید
●نقش معاویه در شهادت سیدالشهداء سلام اللّه علیه از دو جهت قابل بررسى است:
1: اثبات ولایت یزید و جانشینى او براى معاویه
2: با استنباط از مسائل تاریخى و تحقیق و جست و جوى دقیق در همه امورى که به نوعى با این موضوع در ارتباط است، اجمالاً روشن شد که نقشه قتل و شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام در عراق توسّط خود معاویه بوده است.
● معاویه براى رسیدن به هدف شوم خود و برداشتن این موانع، چند راه را در پیش گرفت. وى برخى را با مسموم کردن از میان برداشت. عده دیگرى را با پول خرید و بعضى را با تبعید کردن از مقابل خود کنار زد تا راه جانشینى فرزندش هموار شود. براى نمونه مواردى را بررسى مى کنیم:
1. امام حسن مجتبی مانع بزرگی برای جانشینی یزید
● وجود امام حسن مجتبى علیه السلام از دو جهت براى عملى شدن طرح معاویه، مانعى بزرگ بود:
جهت یکم: شخصیت و موقعیت اجتماعى آن حضرت و برادرشان سیّدالشهداء علیه السلام در مدینه که از جایگاه ویژه اى برخوردار بودند;
جهت دوم: قرارداد میان امام مجتبى علیه السلام و معاویه که با توجه به بندهاى آن، معاویه نباید پس از خود کسى را به جانشینى بگمارد و بعد از او حکومت به امام مجتبى علیه السلام و اگر آن حضرت در دار دنیا نبودند، به امام حسین علیه السلام برسد.
●داستان شهادت امام مجتبى علیه السلام با سمّى که معاویه آماده کرده بود، از قضایایى است که علماى اهل سنّت به صورت متواتر نقل کرده اند.
2. سعد بن ابی وقّاص، مانعی دیگر
● سعد بن ابى وقّاص یکى دیگر از موانع بود. او گرچه با امیر مؤمنان على علیه السلام رابطه خوبى نداشت، با این حال براى شخص معاویه نیز احترامى قائل نبود، تا چه رسد به یزید.
3. عایشه و مخالفت او با طرح جاتشینی یزید
4. ترور عبدالرّحمان فرزند ابوبکر و برادر عایشه
●بازی با حقایق
● در ادامه ی بحث جلسه قبل:
5 . عبدالرحمان بن خالد، مانع دیگر برای جانشینی یزید
● معاویه به ابن اَثال دستور داد که براى قتل عبدالرحمان نقشه اى بکشد و پاداش این کار را معاف شدن از پرداخت مالیات و عوارضى که از غیر مسلمانان گرفته مى شد، قرار داد. ابن اَثال طبق دستور، عبدالرحمان بن خالد را مسموم کرد و او نیز در حمص درگذشت و معاویه به قرارداد خود عمل کرد.
● فرجام زیاد بن ابیه
او کسى است که پدرش مشخص نیست (زنازاده است) . معاویه، زیاد را به پدرش ابوسفیان منسوب نمود و او را به عنوان برادر به جامعه آن روز معرفى کرد!
زیاد از کسانى است که با ولى عهدى یزید رسماً مخالفت مى کرد و معاویه او را از سر را بر داشت.
● تبعید، روش دیگرى در مبارزه با مخالفان
● خریدارى بزرگان با پول
● عبداللّه بن عمر و سکوت او
● منذر بن زبیر و سکوت ناپایدار او
● فعالیت هاى معاویه و والیان او در کوفه
مغیره بن شعبه، زیاد بن ابیه، عبداللّه بن خالد بن اسید، ضحاک بن قیس، عبدالرحمان بن امّ حکم، و نعمان بن بشیر افرادى هستند که معاویه آنان را به ولایت عهدى و استان دارى کوفه برگزیده است.
1 . از دشمنان معروف اهل بیت علیهم السلام.
2 . از بنوامیه و داماد عثمان بن عفّان.
3 . او فرمانده اهل شام در جنگ صفّین و رئیس پلیس شهر شام بود. همین شخص به جنازه معاویه نماز خواند; چرا که یزید در آن زمان براى عیاشى و تفریح به خارج شهر رفته بود. ضحّاک بن قیس شهر را بعد از معاویه به خوبى کنترل کرد تا یزید برگردد، او از نزدیک ترین افراد به خاندان معاویه بود.
4 . اُمّ حکم خواهر معاویه و دختر ابوسفیان است; همان کسى است که طبق روایتى، امام صادق علیه السلامهمواره بعد از نماز، او و جمعى دیگر را لعن مى کردند.
5 . نعمان از دشمنان سرسخت اهل بیت علیهم السلام است. او پسر بشیر است و بشیر کسى است
که در ماجراى سقیفه بنى ساعده بین انصار اختلاف انداخت و از ابوبکر طرفدارى کرد.
● دوران معاویه و رفتار والیان او
● اهداف شوم معاویه در کوفه
نخست: کسانى که با ولایت عهدى یزید معارض و مخالف هستند، از بین بروند.
دوم: شیعیان کوفه که در آینده ممکن است به کمک سیّدالشهداء علیه السلام بروند، سرکوب شوند و کوفه از شیعیان و بزرگان خالى گردد.
● بدین وسیله معاویه زمینه ها و مقدّمات را آماده کرد تا جایى که براى انجام کارها و ادامه آنها وصیّت نامه اى نوشت و آن را نزد غلام نصرانى خود به نام سرجون مخفى کرد تا در وقت مناسب آن وصیّت نامه را به یزید بدهد.
با ادامه پژوهش و برّرسى ثابت خواهد شد که اصل طرح و نقشه شهادت سیّدالشهداء علیه السّلام توسّط معاویه بوده و این حقیقت با تحقیقاتى که انجام یافته، اثبات خواهد شد.
● گفتگوی معاویه با حاکم مدینه (مروان) در مورد امام حسین علیه السّلام
● گفت و گوى سیّدالشهداء با معاویه
● امام حسین و پاسخ به نامه معاویه
● مقاومت امام حسین و ناکامى معاویه
● معاویه و عزل والى مدینه
به علت شرایط آن زمان معاویه مروان را که خواستار مرگ حسین بن علی علیماالسّلام بود را عزل و ولید بن عتبه را به این مقام انتصاب کرد.
● سه نکته مهم
یکم: نامه هایى که مردم کوفه براى سیّدالشهداء علیه السلام فرستادند، در زمان معاویه و بعد از بیعت یزید بوده است.
دوم: وصیّت معاویه به یزید چه بوده است؟
سوم: یزید در نخستین خطبه اى که در شام خواند، خبر از جنگى داد که به زودى با اهل عراق رخ مى دهد و به واسطه عبیداللّه بن زیاد پیروزى به دست مى آید.
● نامه یزید به ولید والى مدینه
درخواست گرفتن بیعت از امام حسین علیه السّلام و عبدلله بن زبیر
● سفارش هاى معاویه به یزید در کتاب هاى شیعى
معاویه در حال احتضار بود که یزید را طلبید و او را نزد خود نشاند و به او این گونه سفارش کرد:
فرزندم! من گردن هاى سرکش را براى تو ذلیل کرده ام و سرزمین ها را براى مالکیت تو آماده نموده ام، ولى از سه نفر که در مقابل تو هستند، مى ترسم و این سه تن در مقابل تو دردسر ساز مى شوند که عبارتند از: عبداللّه بن عمر بن خطّاب، عبداللّه بن زبیر و حسین بن على
عبداللّه بن عمر، با تو همراه مى شود و فقط رهایش نکن.
عبداللّه بن زبیر را هر جا یافتى تکه تکه کن، حکایت او با تو مثل شیر و گلّه و مثال رویارویى او با تو مثل گرگ و سگ است.
امّا حسین را همان طور که مى شناسى او از رسول خدا صلى اللّه علیه وآله بهره برده است و به ناچار با اهل عراق همراه مى شود و به سوى آنان از مدینه خارج مى شود و همان اهل عراق او را تنها مى گذارند و از بین مى برند.
● سفر امام حسین به مکّه و همچنین ترک عمره وعزیمت به عراق
● هشدار والی مکه به والی کوفه در مورد حرکت سیدالشّهدا علیه السلام به سمت کوفه
● نگاهى به شخصیّت عمرو بن سعید اشدق والى مکّه
● نامه هاى اهل کوفه و فرستادن حضرت مسلم
● نقش نعمان، والى کوفه و دستگیری حضرت مسلم
●برکناری نعمان و جانشینی ابن زیاد
جالب این که معاویه خود حکم ابن زیاد را براى سرپرستى شهر کوفه و بصره، با خط خود نوشته و آن را به سرجون سپرده بود که چند ماه بعد از مرگ معاویه آن نامه فاش شد. آرى، معاویه با دست خود این حکم را نوشته است.
● چکیده وخلاصه ی فصل اول
● امام حسین علیه السلام همیشه دو مطلب را مى فرمودند:
1 . بیعت نخواهم کرد
2 . مى دانم اینان مرا به قتل مى رسانند و نمى خواهم در مکه کشته شوم.
●بخش دوم (نقش یزید بن معاویه در حادثه عاشورا)
● معاویه و حکم امارت ابن زیاد
● نامه یزید به ولید بن عتبه، والى مدینه پیرامون سیّدالشهداء علیه السّلام:
بى درنگ حسین بن على، عبدالرحمان بن ابى بکر، عبداللّه بن زبیر و عبداللّه بن عمر را احضار کن و هیچ فرصتى به آنان نده! اگر با تو در بیعت با من کوتاهى کردند، گردنشان را بزن و سرهایشان را براى من بفرست!
● فرمان های یزید برای قتل امام حسین علیه السّلام
●داستان فرستادن سر مبارک سیدالشّهدا علیه السّلام نزد یزید و واکنش یزید
وقتى یزید سر مبارک حضرت را دید، آن اشعار کفرآمیز را خواند(المعجم الکبیر: 3 / 115 و 116، حدیث 2846)
گفتنى است که آلوسى و علماى دیگرى بر اساس همین اشعار به کفر یزید حکم مى کنند.
● دلایلی بر اینکه یزید به ابن زیاد دستور قتل امام حسین علیه السّلام را داد .
● شرح مکاتبات یزید با ابن عباس در مورد حکومت ابن زبیر در مکه و سیدالشّهدا علیه السّلام
● سخنرانى معاویه، فرزند یزید بعد از مرگ پدرش که قاتل بودن یزید را اثبات مى کند.
● اقرار ابن زیاد شاهدی دیگر بر این موضوع
● شادى یزید در شهادت حضرت مسلم
● فرستادن سرهاى مطهّر به یزید
● اسارت کودکان و بانوان حرم و ارسال آنان به یزید
داستان اسارت زنان و فرزندان حضرت سیدالشّهدا علیه السّلام و همچنین رفتار یزید با آنها
گفتگوی یزید با زینب کبری سلام الله علیها
● با توجه به اینکه مطالب گفته شده همه از کتب اهل سنت است، به اعتقاد ایشان، آنان در دو قضیه، تمام آن چه را پیش آمده است، نگفته و نقل نکرده اند.
الف) قضیّه صدیقه طاهره سلام للّه علیها.
ب) کیفیت رخ دادهاى کربلا.
● سرافکندگى یزید و دگرگونى شهر دمشق
1 . قرآن خواندن سر مطهّر سیّدالشهداء
2 . سخنرانى امام سجّاد در مسجد شهر دمشق
3 . شهر دمشق و سه روز عزاى عمومى
● امام سجّاد و استدلال به شأن نزول آیه مودّت
● سخنان امام سجّاد با منهال
● مجلس یزید و اعتراض صحابى رسول خدا
● سر مطهّر امام حسین در شام و سخن یکى از تابعین
● اوضاع شهر دمشق به روایت تاریخ نگاران
پایان بخش دوم
● بخش سوم (نقش اهل کوفه در شهادت امام حسین علیه السّلام)
● کوفیان دعوت کننده امام حسین علیه السّلام
● امان نامه عمرو بن سعید والى مکّه
● امام حسین علیه السّلام و خبر دادن از شهادت خویش
● تعبیر خواب هاى امام حسین علیه السّلام
● نامه هاى ارسالى به سیّدالشهداء علیه السّلام
● پاسخ امام حسین علیه السّلام به نامه شیعیان کوفه
● نیرنگ نامه نگاران
● مسیر کوفه و پیش گویى امام حسین علیه السّلام
● نگاهى به ساختار شهر کوفه
● اصطلاح شیعه و تشیّع و شیعیان واقعی در آن موقع
● خوارج،گروه دیگرى از ساکنان کوفه
●دسته بندی گروه هاى نویسنده دعوت نامه به امام حسین علیه السّلام
1 . شیعیان خالص که در اقلیّت بودند.
2 . خوارجى که در کوفه زندگى مى کردند.
3 . عمّال و پیروان بنوامیّه.
● برنامه هاى ابن زیاد در شهر کوفه :
● تهدید
● شایعه پراکنى
● عزل و نصب سران قبایل
● ارسال جاسوس
● نظارت شدید
● قتل و کشتار
1 . میثم تمّار
2 . عبیداللّه بن عمرو بن عزیز کندى
3 . عبیداللّه بن حارث بن نوفل هَمْدانى
4 . عبدالأعلى بن یزید کلبى علیمى
5 . عبّاس بن جعده جدلى
6 . عماره بن صلخب ازدى
● زندانى کردن شیعیان
● نگاهى به شخصیت سلیمان بن صرد از دیدگاه اهل سنّت
● دستور ابن زیاد به تعقیب فراریان
● کوفه در کنترل ابن زیاد
● پیوستگان به لشکر امام حسین
● فرماندهان سپاه اعزامى از کوفه
1 . عمر بن سعد، فرمانده کل
2 . حصین بن نمیر
3 . شبث بن ربعى
4 . حجّار بن ابجر عجلى
5 . حر بن یزید ریاحى
6. قیس و محمّد بن اشعث
7 . یزید بن حارث
8 . عمرو بن حُریث
9 . عمرو بن حجّاج
10 . عزره بن قیس أحمسى
● حضور سپاهى از شام در کربلا
● هیچ شیعه ای در حادثه ی کربلا مقابل حضرت نایستاد.
● برخى از جنایت هاى انجام شده در کربلا:
1 . قطع آب
2 . آتش زدن خیمه ها
3 . کشتن کودکان
4 . کشتن بانوان
5 . تاراج اموال
●اسامی کسانی که سیّدالشّهدا را با اسبان خود لگدمال کردند:
اسحاق بن حویه
اخنس بن مرثد
حکیم بن طفیل سنبسى
صالح بن وهب جعفى
واحظ بن ناعم
عمرو بن صبیح صیداوى
رجاء بن منقذ عبدى
سالم بن خیثمه جعفى
هانى بن ثبیت حضرمى
اسید بن مالک.
● نگاهى به اعتقاد قاتلان سیّدالشهداء
● چهره دشمنان اهل بیت در سخنان امام حسین
● احادیث ساختگى در دفاع از یزید و معاویه
● دست برد در حقایق عاشورا
● تلاش هاى نافرجام دیگر ذر این زمینه
● گریزناپذیرى تکفیر و لعن یزید
● دانشمندان معتقد به لعن یزید:
قاضى ابویعلى فرّاء
حافظ ابوالفرج ابن جوزى
حافظ ابوالحسن هیثمى
سعدالدین تفتازانى،
حافظ شیخ عبدالصمد بن حسن شیرازى
حافظ جلال الدین سیوطى
شهاب الدین آلوسى بغدادى
شهاب الدین ابن حجر مکّى
علاّمه برزنجى
شیخ محمّد عبده
● دیدگاه تفتازانى
● طبرى و لعن یزید
● دیدگاه آلوسى
● دیدگاه ابن حزم اندلسى
● دیدگاه قاضى شوکانى
● موضع گیرى هاى ضد و نقیض
●بخش پایانى
نگاهى کوتاه به مطالبى پیرامون حادثه عاشورا
● حوادث و دگرگونى در عالم
● عزادارى و گریستن بر سیّدالشهداء
● هدف ما از ذکر روایات اهل سنّت
● استمرار بر بکاء و گریستن
● نگاهى به انواع عزادارى و سوگوارى
● شرکت در محافل عزادارى
● غذا دادن به عزاداران
●غذا دادن به عزاداران
● آرایش نکردن زنان
● تعطیلى بازارها
●چکیده کل مطالب گذشته:
1.اقامه و برگزارى مراسم عاشورا در حدود شرع; یعنى حفظ و نگهدارى حقوق اهل بیت علیهم السلام، همان حقّى که بنوامیّه آن را پامال نمودند.
2. منتهی شدن شهادت سیّدالشهداء علیه السلام از دو راه به معاویه
3. : برخى از مردم کوفه که در به شهادت رساندن سیّدالشهداء با یزید همکارى کرده اند، شیعه نبوده اند، بلکه کسانى که به طور مستقیم در شهادت سیّدالشهداء علیه السلام نقش داشته اند (با آن خصوصیاتى که گفتیم و شواهدى که بر وجود پیروان بنوامیّه و آل ابى سفیان در آن بخش اقامه کردیم ) همگى شان یا اهل شام بوده اند و یا از غیر شیعیان. پس کسانى که متصدى این جنایت بوده اند و به اجراى این جنایت کمک کرده اند و یا خود مستقیماً در این جنایت دست داشته اند، هرگز شیعه نبوده اند.
4. موضع گیرى علما و بزرگان اهل سنّت پیرامون قضیّه عاشورا در طول تاریخ
5. شیعیان، اقامه عزا بر سیّدالشهداء علیه السلام و حغظ عاشورا است.
6. جز عدّه اندکى که با یزید همکارى کردند و اعمال او را توجیه نمودند، همه ساله مذاهب مختلف اسلامى، در مراسم سیّدالشهداء علیه السلام شرکت مى کنند و با شیعیان در این باره همکارى مى نمایند و به اهل بیت علیهم السلام اظهار محبّت مى کنند و به گونه اى هم دردى خود را به شیعیان نشان مى دهند.
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×