یکی از عالی ترین زیاراتی که برای اباعبدالله (علیه السلام) وجود دارد ، زیارت شریف عاشورا است. زیارتی که از حیث سند و از حیث متن ، غیر قابل انکار و غیر قابل تردید و غیر قابل خدشه است.
بحث سند زیارت عاشورا در کتب به تواتر وجود دارد و لازم نیست خود را برای یافتن سند به تکاپو بیاندازیم.
زیارت عاشورا حدیث قدسی است یعنی از خداوند به ما رسیده است.
این زیارت شریف دارای دو رکن است ، رکن اول وجود مبارک امام حسین (ع) و رکن دوم اصحاب حضرت هستند. معلوم می شود که زیارت مربوط به شهدای کربلاست نه واقعه کربلا.
این زیارت دارای چهار محور است : محور اول بحث تولی و تبری است. محور دوم بحث لعن است که هم ملاک لعن بیان شده و هم افرادی رو اختصاص به ذکر لعن داده اند. محور سوم نحوه شروع و ختم زیارت عاشورا که شروعش با الله اکبر سلام بر اباعبدالله (ع) است و ختمش با سجده و یک ذکر شکر شروع میشود. این نحوه شروع و ختم ، نشان میدهد این زیارت یک محور توحیدی دارد و به این نتیجه میرسیم که واقعه عاشورا یک ماهیت توحیدی دارد ، و محور چهارم از حیث محتوا ، امام معصوم به زائر تعلیم میدهد که شما در مقام زائر حضرت حسین (ع) ، حوائجی را از ایشان بخواهید.
