آغاز آن حرکت بی پایان

معاویه از همان ابتدا به دنبال موروثی کردن خلافت خود بود و امام حسن هم برای جلوگیری از این کار در عهد نامه بندی به عنوان عدم تعیین جانشین توسط معاویه قرار داد. اما معاویه به صورت مخفیانه در راستای عملی کردن خواسته خود به صورت مخفیانه اقداماتی کرد.

معاویه پس از به شهادت رساندن امام حسن (ع) طرح ولایت عهدی یزید را کم کم به صورت علنی پیگری کرد و به شهر های مختلف رفت و سخنرانی هایی در این راستا کرد.

سخت ترین مانع برای ولیعهدی یزید خود او بود. جوان بی بند و باری که فسقی آشکار داشت. افراد سرشناس و با نفوذی که حاضر نبودند تن به خلافت یزید دهند، یا او را در خور چنین جایگاهی نمی دیدند و یا خود را برای این منصب شایسته تر می یافتند.

در تاریخ از شخصیت یزید جوان خام و غیر موجه ترسیم شده است. او را دارای توان سیاسی پدرش ندانسته‌اند. او به علت کارهای بسیار ناشایستی که آشکارا انجام می‌داد بسیار مورد مزمت آیندگان قرار گرفته است.

معاویه با تلاش های مستمر خود در حدود یک دهه، توانست با وجود مخالفت و کارشکنی مخالفان و مدعیان، و با حربه های بسیاری از جمله تطمیع و تهدید، خلافت یزید را به عنوان امری مسلم و عمومی به جامعه اسلامی بقبولاند و در مسیری واژگونه و منحط، بدعت بزرگ موروثی نمودن خلافت اسلامی را شکل دهد. در این مقاله به بررسی اجمالی اقدامات معاویه در جهت بیعت ستاندن از سه بلاد مهم ان زمان یعنی: کوفه،دمشق و مدینه می پردازیم.

وصیت نامه معاویه نشان از تفکری قوی و اندیشه ایی طولانی جهت نیل به هدف دارد . در این نوشتار گوناگونی اقوال در روایات مختلف بررسی میگردد زیرا جزییات همه حوادث و ماجراها یکسان نیست و گاها منبع موثقی به دلیل اختلاف در جزییات از درجه اعتبار ساقط شده است.

پس از تهدید امام حسین (ع) از سوی والی مدینه ایشان چند روزی در مدینه ماندند و با شهر رسول خدا (ص) خداحافظی کردند...

محمد حنفیه، تصمیم امام را در مورد بیرون رفتن از مدینه متوجه شد، ولی نمی‌دانست کجا می‌روند؛ به نزد آن حضرت رفت و توصیه هایی از جانب خود به ایشان کرد...

پس از تهدید امام حسین (ع) به قتل در صورت عدم بیعتشان با یزید، امام حسین (ع) این امر را نپذیرفتند و پس از دو روز شبانه از مدینه خارج شدند...

امام حسین علیه السلام به همراه جمع بزرگی از بنی هاشم در مدینه زندگی می کردند تا اینکه حوادث ماه رجب سال 60 هجری، حضرت را وادار به کوچ از مدینه کرد. ترک شهر و دیار، آغاز حرکت و جنبش انقلابی بود که در نهایت در عاشورای همان سال به ثمر نشست. از این رو در این مقاله به بررسی علل خروج اباعبدالله(ع) از مدینه می پردازیم.

آیت الله میلانی در کتاب گرانقدر «ناگفته هایی از حقایق عاشورا» به جریان خروج امام حسین (ع) از مدینه و اتفاقات پیرامون آم می پردازند و در این باره تحلیلی را ارائه می دهند که در ادامه به آن پرداخته ایم...

دکتر غلامرضا ظریفیان، استاد تاریخ در گفت‌و‌گوی اختصاصی با وب سایت تخصصی امام حسین (ع) از سبک سیاست‌‌ورزی بنی امیه گفته است. اینکه بنی امیه همواره خود را محق سیادت می‌دانستند. او همچنین در این گفت‌و‌گو به تلاش‌های معاویه برای خلافت یزدید پرداخته است.