روان عالم امکان حسین است

جهان بینش و عرفان حسین است

جمال الله و اسم الله اعظم

ظهور اسم «الرّحمان» حسین است

در مُلک ری شکوه خدایی بزرگوار

 زرتشت این قبیله شمایی بزرگوار

 بر بخت ما همیشه عرب رشک می‌برد

 داماد خانوادۀ مایی بزرگوار

نام تو را جار زدم از ازل

ای پسر حضرت خیر العمل

نام شما مایۀ آزادگی است

حسن ختام غزل زندگی است

دست خودم نبود اگرعاشقت شدم

 باورنمی‌کنم! نه؛ مگر عاشقت شدم!؟

 سینی به دست رد شدم از نونهالی‌ام

 در هیئت محل به نظر عاشقت شدم

صفا گرفته دلم از صفای ثارالله

نوای مرغ دلم در نوای ثارلله

ز صبح روز ولادت نه، صبح روز ازل

پریده مرغ دلم در هوای ثارالله

باز هم شعر سر شور و تغزّل دارد

دفتر من چقدر رایحۀ گل دارد

به نگاه تو قلم دست توسل دارد

جلوۀ ذات خدایی، لک لبیک حسین

آمد از جانب حق سبط پیمبر امشب

عرش و فرش از قدمش گشت منوّر امشب

کوریِ هرچه حسود است به پیغمبر ما

آمده آیهای از سورۀ کوثر امشب

​​گفتند کارتان؟ همه گفتیم نوکریم چون بار عشق را به سر شانه می‌بریم

ما را اگر چه بازی دنیا خراب کرد اما به لطف روضۀ ارباب بهتریم

چشمی که از روایت این روضه‌ها تر است

"فردا کنار فاطمه با آبروتر است"

عمری به گریه در پی دلدار بوده‌ایم

روز جزا پی من و تو چشم دلبر است