از روزهای قافله دلگیر می‌شوی

هر روز چند مرتبه تو پیر می‌شوی؟

در شام شوم زخم زبان‌ها چه می‌کشی؟

کز روشنای عمر خودت سیر می‌شوی

با ما بگو ز تسویۀ بی مرام‌ها

از چشم هرزه و نظر ازدحام‌ها

دیدم محاسن تو ز خونت خضاب شد

از بس که سنگ خورده‌ای از پشت بام‌ها

من بر این ماه که بر نیزه نشسته، پسرم

پاره پاره شده هم چون لب بابا جگرم

من جگر پارۀ آن بزم شرابم و الله

خیزران رنگ گرفت از لب زخم پدرم

دریا به دیدۀ تر من گریه می‌کند

آتش ز سوز حنجر من گریه می‌کند

سنگی که می‌زنند به فرقم ز روی بام

بر زخم تازۀ سر من گریه می‌کند