دور از حسین زندگی ما چه فایده؟

اصلا نفس بدون تو مولا چه فایده؟

هرگز شعار نیست دلم داد می‌زند

دنیای بی حسین، خدایا چه فایده؟

رمیده‌ایم، بیا و شکار کن ما را

به نوکری خودت اختیار کن ما را

به پای آبله دار پیادگان حرم

بیا به کشتی عشقت سوار کن ما را

مرا ببخش اگر که سلام یادم رفت

خراب روی تو بودم، کلام یادم رفت

مرا ببخش اگر که ز راه آمدی و

به پیش پای تو آقا، قیام یادم رفت

قرار سوته دلان است کربلای حسین

فضای کوچۀ دل پر شد از هوای حسین

حسین منی طاها به روشنی فهماند

رضای حضرت، حق هست در رضای حسین

سلام می‌کنم از دور بر تو و حرمت

سلام من به بلندای بیرق و علمت

سروده‌اند فراوان برای تو اما

هنوز نقش کتیبه است شعر محتشمت

ما آب از دو دیدۀ گریان گرفته‌ایم

از سفرۀ شماست اگر نان گرفته‌ایم

روزی ما به دست شما می‌خورد رقم

پس رزق را ز دست کریمان گرفته‌ایم