پاییز بودن، برگ‌های زرد می‌خواهد

باران سرودن، اشک‌های سرد می‌خواهد

از درد گفتن، یک دل پر درد می‌خواهد

از زینب کبری نوشتن، مرد می‌خواهد

کوکب دردانۀ عصمت، نگینش زینب است

آیۀ ایاک نعبد، نستعینش زینب است

رتبۀ ممسوسۀ فی ذات در تسخیر اوست

جلوه مستغرق رب، دستچینش زینب است

کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست

ندبه اسم تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست

عشق، یعنی «کلنا عباسک یا زینبا»

پشت جبهه اسم تو، خط مقدم اسم توست

کیست این بانو که خلقی واله و شیدای اوست؟

 گرمی بازار عشق از گرمی سودای اوست

کیست این بانو که دین را او مسخّر کرده است

 کشور قرآن مصون از همّت والای اوست

زینب نگار حجلگی حرمت حجاب

شرح حیا و معنی شرم، آیت حجاب

هر شاهدی مزین اگر از حجاب شد

افزود او ز عفت خود زینت حجاب

کیست که بر لوح قلم می‌زند؟

حول خداوند قدم می‌زند؟

کیست که در وزن نگنجیده است؟

کوه وقار است و نرنجیده است؟

در گیر و دار قائله زینب اگر نبود

شلاق بود و سلسله، زینب اگر نبود

می‌داد زجر، زجر دو چندان رقیه را

آن شب میان قافله زینب اگر نبود

سر که به بستر گذاشت حضرت زینب

بر همه جا سر گذاشت حضرت زینب

جای پدر تیغ خورد و جای حسینش

بوسه به خنجر گذاشت حضرت زینب

پا که به دنیا گذاشت حضرت زینب

روی جهان پا گذاشت حضرت زینب

پرچم ارباب را قله به قله

برد و به بالا گذاشت حضرت زینب

کوهی شبیه عمۀ ما استوار نیست

مانند این عقیله کسی باوقار نیست

جدش نبی بود پدرش شاه اولی است

آیینه‌دار فاطمه بی اعتبار نیست