آیینۀ حق‌نمای عشق است حسین 

در نای زمان، نوای عشق است حسین

بر فُلک نجات، آن دُر بحر شرف

فرهیخته ناخدای عشق است حسین

محبوب تمام کائنات است حسین

مصباح هدی، فُلک نجات است حسین

دین نبوی زنده شد از کشتن او

احیاگر ذکر صلوات است حسین

من نرد غم لیلی لیلا زده‌ام

دل‌خونم و چون لاله به صحرا زده‌ام

آن‌جا که سفینه النجاه است، حسین

دریا، دلِ عشق و من به دریا زده‌ام

شیرازۀ دفتر حیات است، حسین

محبوب قلوب کائنات است، حسین

از قصۀ فطرسِ مَلَک شد معلوم

کوتاه‌ترین راه نجات است حسین

عقل بشر از درک تو مات است، حسین

نام تو کلید مشکلات است، حسین

در شأن تو این بس که رسول اکرم

فرمود: سفینه النّجاه است، حسین

عقل، سرگشته و حیران معمّای حسین

نرسد دست تخیّل به بلندای حسین

گره از بغض کسی وا نشود جز با اشک

اشک حلّال معمّاست، معمّای حسین

همین که خلق شدم از اضافی گِلِ تو

خدا نوشت مرا تا همیشه سائل تو

همیشه دست به نقدم فدایی‌ات‌ بشوم

اگرچه‌ این دل آلوده نیست قابل تو

راه عشق است ‌این و راه ساده نیست

برنخیزد هرکسی آماده نیست

جاده‌ای گلگون‌‌تر از دل‌های پاک

مرکبی جز عشق در ‌این جاده نیست

بر سر کوی تو عمری به تماشا ماندیم در کویر دل سودا زده تنها ماندیم تا رخم سرخ نبینند رقیبان از شرم سر بازار تو پیوسته به حاشا ماندیم  

حسن حسن است که با حسین است

گر خود حسن است و یا حسین است