ای جسم کبود گشته‌ات، جوشن صبر
وی خیمه‌گه سوخته‌ات، مأمن صبر
تا حفظ شود ز چشم زخم غم‌ها
نام تو شده است حرز بر گردن صبر
گر جسم تو، سوده گشت در هاون صبر
روح تو ببخشید توان بر تن صبر
پیداست، خلیل نینوای عشقی
ای سینۀ آتشین تو، گلشن صبر
ای آینۀ عصمت زهرا! زینب
در صبر و وفا بدون همتا! زینب
تو محرم رازهای مولا بودی
چون فاطمه ای ام ابیها! زینب
ای صبرتو چون کوه در انبوهی از اندوه
طوفان بر آشفتۀ آرام وزیده
ای روضه‌ترین شعرغم انگیز حماسه
ای بغض‌ترین ابر به باران نرسیده
انگار کربلا، رقمِ خامۀ خداست
یا پرده‌ای نگاشته از نقش کبریاست
یک سوی، نقشِ روشنِ سبز و سپید را
بر آن نگاره بُرد که پیدا و روشناست
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
صبرش امان حوصله‌ها را بریده بود
وقتی که از حوالی میدان گذشته بود
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
