سلام باد به عمرو بن خالد! آن مردى

 که داشت سینه‌ی پُرشور و عشق پروردى

به دل نداشت به جز غربت حسین، غمى

 به جان نداشت به جز درد عشق او دردى

سلام باد به عَمرو بن صائدى که به ناز

 قدم به بزم شهادت نهاد و شد ممتاز!

ابوثمامه، صمیمی‌ترین غلام حسین

 که شد فدایى راه نماز و روح نماز

سلام باد به ایثار جُندب بن حُجیر!

 که شد ولایت عشق از جهاد او تفسیر

مجاهد صف صفّین در رکاب على

 که تکیه‌اش به خدا بود و دست بر شمشیر

سلام ما به حباب بن عامر تیمى!

 که مرد بود و نبودش ز ترک سر، بیمى

پس از شهادت مسلم به پیشگاه حسین

 رسید و داشت به کف، سر ز بهر تقدیمى

سلام ما به سلیمان، شُکوه دین‌دارى!

 که بود پور مضارب ز قیس انمارى

پسر عموى زهیر و ظَهیر دین چو زهیر

 که کرد با همه قدرت، حسین را یارى

سلام ما به زهیر و دلاورى‌هایش!

 که بود شاهد عشق حسین و مولایش

هر آنچه خواست که سر پیچد از کمند حسین

 نشد که داشت به دل، جذبه‌ی تولّایش

سلام بر عقبه، ابن صلت و اقدامش!

 که درج شد ز شهیدان کربلا، نامش

خداى او در رحمت به چهره‌اش وا کرد

 که داد دولت عشق امام و اسلامش

سلام ما به عباد المهاجر الجُهَنى!

 که یافت فیض خدایى ز جهد خودشکنى

اگر چه موطن او بود در جُهن امّا

 گزید بهر خود از خاک کربلا، وطنى

سلام باد به اخلاص مجمعُ الجُهَنى!

 دلاورى ز قرای جُهینه و مدنى

ببست عهد به مولاى خود به جان‌بازى

 شکست نفس خود از امتحان خودشکنى

سلام ما به محمّد ز دوده‌ی اخیار!

 عزیز زینب و از آل جعفر طیّار

دلیر و پیکرش از بیم آخرت، لرزان

 جوان و سینه‌اش از شوق مغفرت، سرشار