عباس من پناه عالمین است

عباس من هم نفس حسین است

عباس من عصارۀ کمال است

عباس من صحیفۀ جمال است

ماه تصنیف هلال چشم توست

زمزم و کوثر زلال چشم توست

ای که بر تندیس باران جوشنی

شوکت زهره نشان روشنی

چو رفت از این جهان زهرای اطهر

پس از چندی علی ساقی کوثر

بگفتا با عقیل آن مرد دانا

به لطف خود مرا دلشاد فرما

ای دوم بانوی سرای علی

همدل و یار باوفای علی

افتخار همه کلابیه

حضرت فاطمه کلابیه

گلبن معرفت و عاطفه کیست؟

روشنایی دل فاطمه کیست؟

کیست در عشق ولا آب شده

درّ غلطان گهر ناب شده

پاک‌ترین بانوی روی زمین

نام تو شد فاطمه امّ‌البنین

ما ز غم داغ تو دلخسته‌ایم

دل به ولای پسرت بسته‌ایم

من یک کویر تشنه‌ام رحمی به من کن

بر من ببار ای ابر، باران را به تن کن

باران بگیرد حال من بهتر از این است

باران ببین دلواپسِ حال زمین است

ای دل بپا کن بار دیگر میهمانی

از ما پذیرایی نما با روضه‌خوانی

مائیم و چشم ابری و سودای باران

امشب بیا لطفی نما بر حال یاران

منم امّ‌البنین و دل غمینم

غمین از داغ جانسوز بنینم

بقیع را زاشک خود دریا نمایم

به یاد کربلا غوغا نمایم

می‌­آید کاروان از شام، مثل قد کمانی­‌ها

نشان آورده دنبال خودش از بی‌­نشانی‌­ها

کجایی مادر مهتاب؟! امِ بی بنینی که ـ

به روی سینه‌­ات مانده ا­ست رد آسمانی­‌ها