یخچال آب سرد پر از یخ

لم داده بود کُنج خیابان

ره می‌سپرد تشنه و خسته

شاعر قدم زنان و پریشان

پیچیده دراین دشت عجب بوی عجیبی

بوی خوشی از نافۀ آهوی نجیبی یا قافله‌ای رد شده بارش همه گلبرگ

جامانده از آن قافله عطر گل سیبی

فراز منبر نی قرص ماه می‌بینم خدای من نکند اشتباه می‌بینم

بتاب یوسف من بوی گرگ می‌شنوم بتاب راه دراز است و چاه می‌بینم

هزار آینه مبهوت بی شماری تو هزار بادیه مجنون نی سواری تو

بهار آمده با لاله‌های سینه زنش پی زیارت باغ بنفشه کاری تو