ای ماه روی نیزه که جای تو در دل است!
با دست بسته دسترسی بر تو مشکل است
از ابتدای قافله تا انتهای آن
هشتاد و چار کودک و زن در سلاسل است
سلام ما به تو! اى سوّمین امام! حسین!
که در حضور تو مهدى کند سلام، حسین!
سلام بر تو که در زیر تیغ با لب خشک
براى شیعه فرستاده‌اى پیام! حسین!
تا وطن در نینوا کردم، حسین!
روز و شب چون نی نوا کردم، حسین!
کاروانت را اگر آورده‌ام
بارها خود را فدا کردم، حسین!
دگر از کربلا آن شور و غوغا برنمی‌خیزد
از این صحرا به جز توفان غم‌ها برنمی‌خیزد
بیابان را سکوت غم به کام خود فرو برده
صدایى جز خروش موج دریا برنمی‌خیزد
الا که غرق به خون اوفتاده پیکر تو!
بباید از که بگیرم نشانى سر تو؟
ز بس که بر بدنت ریخته است بارش تیر
بسان غنچه دهن باز کرده پیکر تو
از ورای پرده‌های خاک و خون
جلوه‌ی معبود می‌بیند حسین
زخم تیر و نیزه و شمشیر را
شاهد مقصود می‌بیند حسین
بهشت دورنمایی بُوَد ز کوی حسین
نماز اهل بهشت است گفت‌وگوی حسین
جهان و هر چه در او می‌شود بهشت‌آیین
دمی که جلوه کند آفتاب روی حسین
آفرینش ز غبار قدم توست، حسین!
آسمان، سایه‌نشین علم توست، حسین!
کعبه و سعی و صفا، حلّ و حرم، رکن و مقام
صفحه‌ای از حرم محترم توست، حسین!
اى تنت در خاک و خون غلتیده از شمشیرها!
پیکر عریان تو پوشیده از شمشیرها
چشم‌هاى جوشنت گرییده خون از تیرها
زخم‌هاى پیکرت خندیده از شمشیرها
ارباب بی‌کفن! به تن اطهرت سلام!
بر جسم پاره پاره، تن بی‌سرت سلام!
بر زخم لب گشوده‌ی پیشانی‌ات درود!
بر رگ رگ جدا شده‌ی حنجرت سلام!
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
