ای آنکه در فضای دعا می‌خری مرا

تا اوج وصل حضرت خود می‌بری مرا

مثل همیشه با نظر رحمتت ببخش

حال دعا و زمزمۀ بهتری مرا

فعل مرا دیدی ولی چیزی نگفتی

بنده همان بنده‌، خدا مثل همیشه

از ما توسل از تو لطف و دست‌گیری

آقا همان آقا، گدا مثل همیشه

سرخوشم از باده‌ای که یار دستم می‌دهد جام اشکی که سحر دلدار دستم می‌دهد

همرهان بار سفربستند ومن جا مانده‌ام گفتم آخر روسیاهی کار دستم می‌دهد

باز هم سفره ات شده پهن و

سر سفره گدای تو آمد

به سرایت کریم بنده نواز

بندۀ پر خطای تو آمد

خورشید پشت ابر، نشانی به ما بده

ای ماه، مژدۀ رمضانی به ما بده

مثل نسیم صبح از اینجا گذر کن و

باد صبای مشک فشانی به ما بده

سلام ماه مبارک، سلام ماه خدا

سلام ماه پذیرایی خدا از ما

سلام شهر طهورای ساکنان زمین

سلام چشمۀ تنزیه عالم بالا

کم کم هلال ماه خدا می رسد ز راه اوقات ناب اهل بکاء می رسد ز راه

مهمان کند خدا همگان را به سفره‌اش وقتی که ماه جود و سخا می‌رسد ز راه

خبر آمد که بهار دل ما آمده است مژدۀ کم شدن فاصله‌ها آمده است

باز از عرش خداوند ندا آمده است بندگان ماه خدا، ماه خدا آمده است