خون می‌شوند از جگر داغ، ناله‌ها
وقتی که زخم می‌چکد از باغ لاله‌ها
خورشیدها به رنگ شفق در غروب خون
مهتاب‌ها اسیر کبودی هاله‌ها
بی تاب شیر خواره خود مادران اشک
دلتنگ از فراق پدرها، سه ساله‌ها
بر روی نیزه‌ها که چنین عطر سیب سرخ
با بوی دود می‌وزد از این کلاله‌ها
یعنی برای عرض خوش آمد به کاروان
دارند از شرارۀ آتش حواله‌ها
اینجا تمام آینه‌ها زخم خورده‌اند
یعنی بهانه است فدک‌ها، قباله‌ها
اینجا کبودیِ لب قرآن حکایتی است
از ماجرای آن شب شوم پیاله‌ها
آخر حدیث صبر و حماسه به خط خون
حک می‌شود به سینۀ سرخ رساله‌ها
نوای ناله و غمها: رقیه
گرفته کاروان دم: یا رقیه
رسیده اربعین بیقراری
همه برگشتهاند اما رقیه
با نالۀ یا حسین بیتاب شدی
از داغ لب تشنۀ او آب شدی
با زمزمههای «أو سمعتم بغریب»
یک عمر تو روضهخوان ارباب شدی
ای کوثر بیقرینۀ ثارالله
آرام و قرار سینۀ ثارالله
در صبر و شکوه و استقامت، یکتا
آیینۀ حق! سکینۀ ثارالله
در جمع ملائک مقرب هستی
از روز ازل فاطمهمذهب هستی
شد محو جمال کبریایی جانت
محبوب دل حسین و زینب هستی
خون می‌شوند از جگر داغ، ناله‌ها
وقتی که زخم می‌چکد از باغ لاله‌ها
خورشیدها به رنگ شفق در غروب خون
مهتاب‌ها اسیر کبودی هاله‌ها
بی تاب شیر خواره خود مادران اشک
دلتنگ از فراق پدرها، سه ساله‌ها
بر روی نیزه‌ها که چنین عطر سیب سرخ
با بوی دود می‌وزد از این کلاله‌ها
یعنی برای عرض خوش آمد به کاروان
دارند از شرارۀ آتش حواله‌ها
اینجا تمام آینه‌ها زخم خورده‌اند
یعنی بهانه است فدک‌ها، قباله‌ها
اینجا کبودیِ لب قرآن حکایتی است
از ماجرای آن شب شوم پیاله‌ها
آخر حدیث صبر و حماسه به خط خون
حک می‌شود به سینۀ سرخ رساله‌ها
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
