او می‌وزد به حافظۀ تلخ مرده‌ها

طوفان نوح می‌رسد ای سر سپرده‌ها

طوفان نوح می‌رسد و سیل می‌خورد

چون تازیانه بر رخ سیلی نخورده‌ها

صد کربلاست زینب و صد کربلا حسین

ستر خداست زینب و خون خدا حسین

با پای دل صبور و وفا دار مانده است

تا پای جان سراسر این راه با حسین

صحرای داغ بود و تن ماهپاره‌ها

خون می‌چکید از شب بهت ستاره‌ها

یاقوت سرخ؟ جزع یمانی؟ عقیق ناب؟

خون خدافراتر ازین استعاره‌ها

ای زینت پدر، گل عالی تبار عشق

ای وامدار نام شما، اعتبار عشق

آیینۀ تمام نمای شکوه یاس

زیباترین کلام رسا در مدار عشق

خواهر شدی که زخم به مرهم بدل شود

مادر شدی که صبر بیاید به کار عشق