چشمان تو غرق خون و لب‌ها پر آه
آتش به دلت شراره می‌زد ناگاه
هر قطرهٔ خون روی لب تو می‌گفت:
لا یوم کَیَومِکَ أباعبدالله
نوای ناله و غم‌ها: رقیه
گرفته کاروان دم: یا رقیه
رسیده اربعین بی‌قراری
همه برگشته‌اند اما رقیه
با نالۀ یا حسین بی‌تاب شدی
از داغ لب تشنۀ او آب شدی
با زمزمه‌های «أو سمعتم بغریب»
یک عمر تو روضه‌خوان ارباب شدی
ای کوثر بی‌قرینۀ ثارالله
آرام و قرار سینۀ ثارالله
در صبر و شکوه و استقامت، یکتا
آیینۀ حق! سکینۀ ثارالله
در جمع ملائک مقرب هستی
از روز ازل فاطمه‌مذهب هستی
شد محو جمال کبریایی جانت
محبوب دل حسین و زینب هستی
چشمان تو غرق خون و لب‌ها پر آه
آتش به دلت شراره می‌زد ناگاه
هر قطرهٔ خون روی لب تو می‌گفت:
لا یوم کَیَومِکَ أباعبدالله
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
