شرح مصیبت تو خودش صد کتاب شد
از بس که غصه‌‌های دلت بی حساب شد
یک حجرۀ غریب، که درهاش بسته بود
سهم غریبی پسر بوتراب شد
کم ناله کن ز سوز جگر، بر زمین مپیچ
پا بر زمین مکش، همه عالم خراب شد
این سو عزیز فاطمه در ذکر آب آب
آن سو به قلب همسر تو قند، آب شد
میسوخت زیر آتش خورشید پیکرت
بال کبوتران به تنت چون نقاب شد
دل‌ها بسوزد از غم سلطان کربلا
چون پیکرش ز هرم حرارت کباب شد
یک زن چو ام فضل به داغت بخندد و
اما زنی به سایه نرفت و رباب شد
وحی نازل شده انگار، بر این دفتر من
قلمم کاتب و گفتند که: «حا سین یا نون»
شده تفسیر تمامی لغات این عشق
«هو لیلا و تماماً همه از دم مجنون»
مگر قرار نشد کربلایی‌ام بکنی؟
ترحمی به غم این جدایی‌ام بکنی؟
کبوتر حرمی‌ام، ولی بدون حرم
مگر قرار نشد که هوایی‌ام بکنی؟
هر روز صبح زود، به آقا سلام کن
یا گریه‌کن برای غمش، یا سلام کن
گر مثل من به کرب و بلایش نرفته‌ای
هر جا نشسته‌ای ز همانجا سلام کن
باز هم با روضه‌‌هایت گونه‌‌هایم خیس شد
با نوای نینوا نی در نوایم خیس شد
شور ذکر تو نمک پاشید، بین حنجرم
چشم‌های هیئتی‌ها با صدایم خیس شد
شرح مصیبت تو خودش صد کتاب شد
از بس که غصه‌‌های دلت بی حساب شد
یک حجرۀ غریب، که درهاش بسته بود
سهم غریبی پسر بوتراب شد
کم ناله کن ز سوز جگر، بر زمین مپیچ
پا بر زمین مکش، همه عالم خراب شد
این سو عزیز فاطمه در ذکر آب آب
آن سو به قلب همسر تو قند، آب شد
میسوخت زیر آتش خورشید پیکرت
بال کبوتران به تنت چون نقاب شد
دل‌ها بسوزد از غم سلطان کربلا
چون پیکرش ز هرم حرارت کباب شد
یک زن چو ام فضل به داغت بخندد و
اما زنی به سایه نرفت و رباب شد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
