بار دگر لب به سخن تر کنم

رو به رواق و صحن حیدر کنم

مدح علی بر لبم آغاز شد

بال و پرم سمت نجف باز شد

فرش غبار قدمش سلسبیل

خادم صحن و حرمش جبرئیل

گشته دل از یاده نجف منجلی

یاعلی و یاعلی و یاعلی

نام علی محول و الحال ماست

یاد علی افضل و العمال ماست

بگو به آنکه از علی غافل است

حج بدون حب او باطل است

کعبه مقدس شده تا باعلی است

ذکر طواف دور او یاعلی است

کعبه که دارد ز قدومش ترک

بر سر بامش شده این جمله حک

غیر از علی کس پدر خاک نیست

محب او نطفۀ ناپاک نیست

ذکر علی روی لبش زمزمه است

هر ولدی که مادرش فاطمه است

گرچه کنم با سخنم دلبری

حیدری‌ام، حیدری‌ام، حیدری

شانه براین موی و به گیسو کشم

مست کنان نغمۀ یاهو کشم

آیت عظمای دو عالم، علی

 ذکر گره‌گشای خاتم، علی

بر دو جهان حاکم مطلق، علی

فاتح جنگ بدر و خندق، علی

وصی بر حق پیمبر، علی

شیر یل قلعۀ خیبر، علی

نوح، علی آدم و عیسی، علی

سایۀ بالاسر زهرا علی

الا که بر فاطمه هم دلبری

حیدری‌ام، حیدری‌ام، حیدری

وصف علی در قد افکار نیست

کس چو علی حیدر کرار نیست

کاش در این میکده پیرم کند

مست می‌‌ جام غدیرم کند

گرچه در این خانه همه نوکریم

شکر خدا که شیعۀ حیدریم

کیست علی؟ نغمۀ اهلا عسل

گل پسرش گشته امیر جمل

کیست علی؟ جلوۀ شیره خداست

آنکه حسینش سند کربلاست 

وجه خدا، ظاهر و هم باطنش

گره‌گشای ما بود محسنش

کیست علی؟ جور زمان دیده است

مقابلش داغ جوان دیده است

شد این مصیبت همه کابوس او

چهل نفر بر سر ناموس او

مادر مجروح و چهل تن کجا؟

ضرب غلاف و دست یک زن کجا؟