به اذن حضرت مولا شدم کبوتر تو
که بال و پر بزنم پای روضۀ سر تو
ببخش با پر زخمی، به زحمت افتاده
لباس نوکری‌ام را بریده مادر تو
چه طور خرج غمت جور شد؟ کسی می‌‌گفت
رسیده رزق حسینیه از برادر تو
شبیه حضرت زینب به سینه می‌‌کوبم
که مقتدای عزادارهاست خواهر تو
به چشم من همه‌جا روضۀ شما بر پاست
تمام عالم و آدم شدند مضطر تو
اگر کویر ترک روی هر ترک دارد
کشیده خشکی لب‌های زخم پرپر تو
خزان و ریزش برگ از درخت، در همه‌جا
شد است در دل من روضه‌خوان اکبر تو
طلوع، بردن بالای طفل شش‌ماهه است
غروب، خون گلوی علیِ اصغر تو
زمان بارش باران همیشه می‌‌بارم
برای بارش تیر و امیر لشگر تو
من از خرابه و شام و رقیه فهمیدم
که قول تو نرود، گر رود ز تن سر تو
بیا و قول بده آخرین دمم برسی
به راه آمدن توست چشم نوکر تو
کاش میشد که کمی زود زبان باز کنی
چه قدر کاش از این سینه شنیدم پسرم
نذر کردم که علمدار پدر باشی تو
علم و مشک برای تو خریدم پسرم
چرخش چرخ و فلک بسته به چشمان علی است
همۀ عمر جهان، بسته به یک آن علی است
همه از سفرۀ او روزی خود را دارند
آفرینش به خدا سفرۀ احسان علی است
بسم رب الفاطمه آغاز کردم گریه را
از گلوی بغضهایم باز کردم گریه را
مثل یک مادر که فرزندش ز دستش میرود
اقتدا کردم به او، ابراز کردم گریه را
به اذن حضرت مولا شدم کبوتر تو
که بال و پر بزنم پای روضۀ سر تو
ببخش با پر زخمی، به زحمت افتاده
لباس نوکری‌ام را بریده مادر تو
چه طور خرج غمت جور شد؟ کسی می‌‌گفت
رسیده رزق حسینیه از برادر تو
شبیه حضرت زینب به سینه می‌‌کوبم
که مقتدای عزادارهاست خواهر تو
به چشم من همه‌جا روضۀ شما بر پاست
تمام عالم و آدم شدند مضطر تو
اگر کویر ترک روی هر ترک دارد
کشیده خشکی لب‌های زخم پرپر تو
خزان و ریزش برگ از درخت، در همه‌جا
شد است در دل من روضه‌خوان اکبر تو
طلوع، بردن بالای طفل شش‌ماهه است
غروب، خون گلوی علیِ اصغر تو
زمان بارش باران همیشه می‌‌بارم
برای بارش تیر و امیر لشگر تو
من از خرابه و شام و رقیه فهمیدم
که قول تو نرود، گر رود ز تن سر تو
بیا و قول بده آخرین دمم برسی
به راه آمدن توست چشم نوکر تو
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
