قدم به راه بیابان نزن، به کوفه نیا
بیا به کوفه، ولی بی‌کفن به کوفه نیا
من از خیانت این شهر، کوه تجربه‌ام
برای تجربه اندوختن به کوفه نیا
یتیم‌تر نکن این طفل را و حداقل
به اتفاق یتیم حسن به کوفه نیا
به خاطر دل زینب کمی تأمل کن
برای حرمت و تکریم زن، به کوفه نیا
من از جسارت و غارت زیاد می‌‌ترسم
که کوفه پر شده از راهزن، به کوفه نیا
به گوش می‌‌رسد آهنگ کودکی محزون
«بس است عمۀ من را نزن»، به کوفه نیا
نشسته‌اند به پای شریح و بعد از آن
به فکر بردن سر از بدن، به کوفه نیا
تنت به کرب و بلا و سرت خدا داند
خلاصه هر دو به دور از وطن، به کوفه نیا
هنوز در عجبم دست من چرا نشکست؟
نوشته‌ام که بیا، جان من به کوفه نیا
همین که در محرم تو روضه خوانده میشود
دل همه به کربلای تو کشانده میشود
فقط به مجلس حسین میشود به چشم دید
که پادشاه، پهلوی گدا نشانده میشود
بوسه از روی ماه میگیرم
زیر نورش پناه میگیرم
چشمم از بس ضعیف و کم سو شد
راه را اشتباه میگیرم
شدم اسیر غمی جانگداز پشت سرت
و زندهام به دو نذر و نیاز پشت سرت
یکی به نذر دوباره تو را بغل کردن
و دوم اینکه شوم سرفراز پشت سرت
قدم به راه بیابان نزن، به کوفه نیا
بیا به کوفه، ولی بی‌کفن به کوفه نیا
من از خیانت این شهر، کوه تجربه‌ام
برای تجربه اندوختن به کوفه نیا
یتیم‌تر نکن این طفل را و حداقل
به اتفاق یتیم حسن به کوفه نیا
به خاطر دل زینب کمی تأمل کن
برای حرمت و تکریم زن، به کوفه نیا
من از جسارت و غارت زیاد می‌‌ترسم
که کوفه پر شده از راهزن، به کوفه نیا
به گوش می‌‌رسد آهنگ کودکی محزون
«بس است عمۀ من را نزن»، به کوفه نیا
نشسته‌اند به پای شریح و بعد از آن
به فکر بردن سر از بدن، به کوفه نیا
تنت به کرب و بلا و سرت خدا داند
خلاصه هر دو به دور از وطن، به کوفه نیا
هنوز در عجبم دست من چرا نشکست؟
نوشته‌ام که بیا، جان من به کوفه نیا
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
