از کریمان سنگ می‌خواهیم ما، زر می‌رسد

در حرم از آنچه می‌خواهیم، بهتر می‌رسد

لطف و احسان کریمان را شمردن مشکل است

وقت احسان، پشت آن احسان دیگر می‌رسد

اى که دستت می‌رسد کارى کنى، کارى بکن

عمر دارد می‌رود، دارد اجل سرمی‌رسد

در طلب خوب است حاجات مکرر داشتن

وقتی از این ناحیه دارد مکرر می‌رسد

شب به شب در می‌زنم، چون در زدن مال من است

دست سائل‌ها فقط تا حلقۀ در می‌رسد

گر به ما کم می‌رسد، از خصلت کم بینى است

ورنه دارد ده برابر ده برابر می‌رسد

من فقط یک نوکرم، کار خودم را می‌کنم

او خودش هر وقت لازم شد به نوکر می‌رسد

خادمان آنقدر بى اصل و نسب هم نیستند

نسبت ما یا به فضه یا به قنبر می‌رسد

فقر آمد، می‌رود ایمان، ولى پیش شما

می‌شود ایمان من فقرى که از در می‌رسد

رزق در بین الطلوعین است، بین طوس و قم

رزق از دو سفرۀ موسى بن جعفر می‌رسد

هم به زیر دین قم، هم زیر دین مشهدم

گاه به داد من برادر، گاه خواهر می‌رسد

فاطمه را خواستم، معصومه را زائر شدم

فیض قبر مادرى از قبر دختر می‌رسد

نیستند این دو براى من، فقط پیش منند

سر به سرور می‌رسد، دل هم به دلبر می‌رسد

پیش تو محتاج‌ها در حال رفت و آمدند

تا که آهو می‌رود، پشتش کبوتر می‌رسد

آب پاى میوه‌اى که ریختم بهتر رسید

میوۀ ما هم فقط با گریه بهتر می‌رسد

پابرهنه می‌دوید و می‌دوید و می‌دوید

زودتر از شمر آیا به برادر می‌رسد؟