تردید داشت بال شود یا که دست‌ها
حالا که هیچ‌کس به تو حالا که دست‌ها
تردید داشت نور شود یا فرشته یا
تردید داشت که بالا که بالا که دست‌ها
آمد نشست بر هیجان دو شانه‌اش
تا سطر سطر حادثه‌ای را که دست‌ها
تردید نه، نداشت که چشم‌انتظار بود
دیگر نمی‌شناخت سر از پا که دست‌ها
تقدیم می‌شدند به فرزند ماهتاب
با شوق شکر گفت خدا را که دست‌ها
آهسته گفت: مشک، علم، نیزه، تیر، اشک
مشک انتخاب شد که به دریا که دست‌ها
پرواز می‌کنند چنان‌که فرشته‌ها
راهی نمی‌برند به آنجا که دست‌ها
ای ماه کاروان عطش راه سرخ تو
تکثیر شد در آینۀ پاک دست‌ها
او می‌وزد به حافظۀ تلخ مرده‌ها
طوفان نوح می‌رسد ای سر سپرده‌ها
طوفان نوح می‌رسد و سیل می‌خورد
چون تازیانه بر رخ سیلی نخورده‌ها
صد کربلاست زینب و صد کربلا حسین
ستر خداست زینب و خون خدا حسین
با پای دل صبور و وفا دار مانده است
تا پای جان سراسر این راه با حسین
صحرای داغ بود و تن ماهپاره‌ها
خون می‌چکید از شب بهت ستاره‌ها
یاقوت سرخ؟ جزع یمانی؟ عقیق ناب؟
خون خدافراتر ازین استعاره‌ها
ای زینت پدر، گل عالی تبار عشق
ای وامدار نام شما، اعتبار عشق
آیینۀ تمام نمای شکوه یاس
زیباترین کلام رسا در مدار عشق
خواهر شدی که زخم به مرهم بدل شود
مادر شدی که صبر بیاید به کار عشق
تردید داشت بال شود یا که دست‌ها
حالا که هیچ‌کس به تو حالا که دست‌ها
تردید داشت نور شود یا فرشته یا
تردید داشت که بالا که بالا که دست‌ها
آمد نشست بر هیجان دو شانه‌اش
تا سطر سطر حادثه‌ای را که دست‌ها
تردید نه، نداشت که چشم‌انتظار بود
دیگر نمی‌شناخت سر از پا که دست‌ها
تقدیم می‌شدند به فرزند ماهتاب
با شوق شکر گفت خدا را که دست‌ها
آهسته گفت: مشک، علم، نیزه، تیر، اشک
مشک انتخاب شد که به دریا که دست‌ها
پرواز می‌کنند چنان‌که فرشته‌ها
راهی نمی‌برند به آنجا که دست‌ها
ای ماه کاروان عطش راه سرخ تو
تکثیر شد در آینۀ پاک دست‌ها
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
خوب هست ولی بهتر از این هم میشد شعر گفت