عبد خدا و مرد خدا، سیدالکریم

منّا به نزد آل عبا سیدالکریم

در وصف دوست، حضرت هادی به غمزه گفت:

هستی به حق تو دوست ما سیدالکریم

بر سائل تو در حرمت می‌رسد جواب

اینجا کجاست؟ کرب و بلا؟ سیدالکریم

تا دین خویش عرضه کنی بر امام خویش

کی می‌شوی ز یار جدا؟ سیدالکریم

ملک ری است قبلۀ دل‌های فاطمی

اینجاست ملک خون خدا، سیدالکریم

خون تو را اگرچه به مقتل نریختند

مانند سیدالشهدا، سیدالکریم

اما برای مردم دنیا تو حجتی

آری تویی تو حجت ما، سیدالکریم

قبر حسین بر سر و رویت خراب شد

یعنی شدی دوبار فدا، سیدالکریم

یکبار تحت قبّۀ ویرانۀ حسین

یکبار پیش پای رضا سیدالکریم

عمری گریستی به تن پاره پاره‌ای

آخر شدی شهید جفا، سیدالکریم

هرگز به زیر سم ستوران نرفته‌ای

خنجر نخورده‌ای ز قفا، سیدالکریم

از روضه‌های داغ، تو دق کرده‌ای یقین

از کوفه تا به شام بلا، سیدالکریم

دریاب ‌ای ولیّ خدا اهل درد را

ای نایب الامام، اَلا سیدالکریم

ما را وصال کرب و بلا گر نصیب نیست

هستیم پس دخیل تو، یا سیدالکریم