به شوق وصل رها کرد خانه و وطنش را
سپس سپرد به شمشیرهای کین بدنش را
هنوز در تب‌وتاب نبرد بود و ملائک
برای فاطمه بردند بوی پیرهنش را
کسی که بوسه زده بر گلوی این تن بی‌سر
کجاست تا که ببیند عزیز بی کفنش را
کجاست راوی قول شباب اهل الجنّه
که باز تازه کند سوز سینۀ حسنش را
محرّم آمده با بوی سیب سرخ شهادت
که رو کند همۀ زخم‌های روی تنش را
عزیز می‌شمرد خون خویش را دل عاشق
چنانکه شامۀ پروانه بوی سوختنش را
بلیت ماندن است مانده روی دست‌های من
در این همه مسافر حرم نبود جای من؟
رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر
سفارش مریض حضرت امام را ببر
قصدی به جز فدا شدن و سوختن نداشت
جز این اگر که بود نشانی ز من نداشت
آنقدر مرد ساختمش تا در امتحان
یک نهر تشنه بود و غم خویشتن نداشت
دوباره مادرم آورده است پیرهنم را
همان‌که چند محرّم گریسته است تنم را
فضای کوچه پر از عطر سیب و نم نم باران
صدای نوحۀ مدّاح بود و شام غریبان
به شوق وصل رها کرد خانه و وطنش را
سپس سپرد به شمشیرهای کین بدنش را
هنوز در تب‌وتاب نبرد بود و ملائک
برای فاطمه بردند بوی پیرهنش را
کسی که بوسه زده بر گلوی این تن بی‌سر
کجاست تا که ببیند عزیز بی کفنش را
کجاست راوی قول شباب اهل الجنّه
که باز تازه کند سوز سینۀ حسنش را
محرّم آمده با بوی سیب سرخ شهادت
که رو کند همۀ زخم‌های روی تنش را
عزیز می‌شمرد خون خویش را دل عاشق
چنانکه شامۀ پروانه بوی سوختنش را
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
