السلام ای ساکن محنت سرای کربلا
السلام ای مستمند و مبتلای کربلا

السلام ای بر تو خار کربلا تیغ جفا
السلام ای کشتۀ تیغ جفای کربلا

السلام ای متصل با آب چشم و آه دل
السلام ای خستۀ آب و هوای کربلا

السلام ای غنچۀ نشکفتۀ گلزار غم
مانده از غم تنگدل، در تننگنای کربلا

ریخت خون در کربلا از مردم چشم قضا
از ازل این است گویا، مقتضای کربلا

چرخ خاک کربلا را کرد از خون تو گل
کرد تدبیر نیاز آن گل، برای کربلا

سرورا، با یاد لب‌های به خون آلوده ات
خوردن خون است کارم، چون گیای کربلا

یا شهید کربلا، از من عنایت کم مکن
چون تو شاه کربلایی، من گدای کربلا

در دلم دردی ست استیلای بیم معصیت
شربتی می‌خواهم از دارالشفای کربلا

هست امیدم که هرگز برنگردد تا ابد
روی ما از کعبۀ حاجت روای کربلا