نور تو با نور خدا فرقی ندارد

نزد خدا او با شما فرقی ندارد

 

وقتی که صحبت از حسن باشد چه زیباست

پس عسکری با مجتبی فرقی ندارد

 

تا کُلُّهم نور است وصف آل احمد

یا مرتضی، یا مصطفی فرقی ندارد

 

ما جود می‌‌جوئیم و تو جود تمامی

اینجا اجابت با دعا فرقی ندارد

 

اصلا مهم این نیست که ما با تو باشیم

دنیا و عقبا نزد ما فرقی ندارد

 

مادر برایش نذر کرده جان خود را

او با شهید کربلا فرقی ندارد

 

ام الحسن اینجا دگر اُمِ وَلَد بود

کی گفته با خیرالنسا فرقی ندارد؟

 

دل، شادِ میلادِ اباالمهدی است اما

با هم سُرور هل اتا فرقی ندارد

 

گنجینه‌ای و نزد تو کنز المعالی است

یعنی که فرزند حسن مولی الموالی است

 

آقا نفس‌های تو ما را هم عوض کرد

طعم قدم‌هایت فضا را هم عوض کرد

 

زیبایی نامت بهاری دیگر آورد

حالات تو حال دعا را هم عوض کرد

 

ای نور هستی آفرین، عیدت مبارک

میلاد تو حال وهوا را هم عوض کرد

 

آری نفس‌های تو اِحیاءُ القلوب است

انفاس تو ارض و سما را هم عوض کرد

 

تا دیده واکردی، نگاهِ رحمت تو

سبک عنایات خدا را هم عوض کرد

 

مشمول عفوت شد گناهان خلایق

تقدیر تو دست قضا را هم عوض کرد

 

مثل علی‌ها و محمدهای دیگر

نام حسن روزیِ ما را هم عوض کرد

 

رزق حسینی‌ها ز دستان تو بارد

آقایی تو این گدا را هم عوض کرد

 

گنجینه‌ای و نزد تو کنز المعالی است

یعنی که فرزند حسن، مولی الموالی است

 

در فطرت من جایگاهت بی بدیل است

شأن و مقام و منزلت با تو اصیل است

 

مرده است آن دل که تو را از دست داده

یا محیی از اسماء تو پورخلیل است

 

ما رعیت کوی شما هستیم اما

یک عالمی را رعیت کویت کفیل است

 

حاجات خیل انبیا دست تو آقاست

در پیشِ نازِ تو نیاز ما قلیل است

 

کو آنکه محتاج نگاه تو نباشد

یک بال از اوج نگاهت جبرئیل است

 

ما را ولای حضرتت آب حیات است

یک چشمه از آب حیاتت سلسبیل است

 

مدح تو از عبد تو کی آید اماما

مداح اوصاف شما رب جلیل است

 

هر کس که با آل محمد دربیفتد

پس سرنوشتش همچنان اصحاب فیل است

 

گنجینه‌ای و نزد تو کنز المعالی است

یعنی که فرزند حسن مولی الموالی است

 

تو پَرتُو نور جمیع اوصیایی

یعنی تو در عالم امید اولیایی

 

تو دیده وا کردی که زهرا جان بگیرد

زیرا که نور دیدۀ خیرالنسایی

 

برق نگاه نیِّرِ اعظم تویی تو

سبط رسول اکرمی، ابن الرضایی

 

حیدر به تو می‌‌نازد ای فخر دوعالم

هرچند بر غمهای عالم مبتلایی

 

مانند جَدّت مجتبی بی یار ماندی

مانند زینب، راز دار کربلایی

 

از کودکی آوارگی را لمس کردی

از کودکی با ظلمِ دشمن آشنایی

 

تن داده ای بر حصر و تبعیدت که کم کم

اصحاب خوگیرند با آقا کجایی

 

مأمور حفظ جانِ جانانِ جهانی

یعنی که ارحام مطهر را سزایی

 

گنجینه‌ای و نزد تو کنز المعالی است

یعنی که فرزند حسن مولی الموالی است

 

ای دل بخوان نام امام عسکری را

تقدیم کن اینک سلام عسکری را

 

مستی مکن هوشیار باید دم زد از او

کو دل که بشناسد مقام عسکری را

 

دشمن دقیقا در هدف زد نام او را

تبلیغ باید کرد نام عسکری را

 

باید مقیم کوی رفتار حسن شد

باید که تابع شد مرام عسکری را

 

باید که دستی تا ضریح معرفت بُرد

تا شیعه بشناسد قیام عسکری را

 

حفظ حریمش کمتر از حفظ حرم نیست

باید که بشناسی حرام عسکری را

 

آری خوشا آنانکه در حفظ حریمش

مستانه نوشیدند جام عسکری را

 

گرچه غریبانه، ولی شیعه در عالم

احیا کند با خون، کلام عسکری را

 

گنجینه‌ای و نزد تو کنز المعالی است

یعنی که فرزند حسن مولی الموالی است