اربعین شد باز هم از قافله جا مانده‌ام
گوشۀ هیئت من غمدیده تنها مانده‌ام

کربلایم گیر یک گوشه نگاهت مانده و
از خوراک و خواب و از روز و شب آقا مانده‌ام

عطر سیبی از حوالی حرم‌‌ها می‌وزد
آن چنان مستم که ره نارفته از پا مانده‌ام

با دلم گفتم، حرم باشد برای اربعین
من چگونه تا کنم با این دل وا مانده‌ام؟

در کف یک جرعه از جام شراب دلبرم
تشنه کام بادۀ دلچسب سقا مانده‌ام

برگه را آورده‌ام تا اینکه امضایش کنی
مثل برخی دوستانم لنگ امضا مانده‌ام

با تو نزدیکان، حرم پای پیاده می‌روند
انقدر دورم، پس یک مهر ویزا مانده‌ام

هیچ ایرادی ندارد با دلم تا می‌کنم
گرچه زیر بار این زخم زبان‌ها، مانده‌ام

من دم در، خاک پای مادرت باشم بس است
شکر حق، در زیر پای مجلس آرا، مانده‌ام

اخذ مزد نوکری از دست مادر بهتر است
زین سبب در انتظار دست زهرا، مانده‌ام