اینجا عرفات است، بیا گریه کنیم 

در درگه رحمت خدا گریه کنیم

اینجا عرفات است، در اینجا باید 

با قلب شکسته،‌ بی‌ریا گریه کنیم

اینجا عرفات است، بیا توبه کنیم

 با ناله و عجز و التجا گریه کنیم

اینجاست زمین بخشش و عفو گناه 

باید که ز کثرت خطا گریه کنیم

خوش باشد اگر در این فضای جان بخش 

با جامۀ اخلاص و صفا گریه کنیم

بردار به سوی خالقت دست نیاز 

در حال تضرّع و دعا گریه کنیم

خوانیم خدای غافر الذنب رحیم 

از خوف خدا به صد نوا گریه کنیم

نومید مشو بگو الهی العفو 

تا آنکه شود خدا رضا، گریه کنیم

می‌خوان تو دعای عرفه در عرفات 

با زمزمۀ خون خدا گریه کنیم

بخشید خدا گناه آدم اینجا 

با دوستی آل عبا گریه کنیم

ای شیعۀ مرتضی در اینجا بنشین 

با یاد علیِّ مرتضی گریه کنیم

بنشین و به شیون و گداز و محنت 

بر غربت آل مصطفی گریه کنیم

اکنون که زدی قدم به این وادیِ عشق 

با عشق شهید کربلا گریه کنیم

با مهدی فاطمه هم آوا گردیم 

بر ساقی دشت نینوا گریه کنیم

بر دست بریدۀ علمدار حسین 

بر قامت افتاده ز پا گریه کنیم

اینجاست منوّر از جمال مهدی

 از دوری آن شمس هدی گریه کنیم

اینجا گُهر گمشده را پیدا کن 

تا بلکه کند نظر به ما گریه کنیم

باید که زنی ضجّه و آه و فریاد 

بر ماه نهان ز دیده‌ها گریه کنیم

تا کی ز فراق حضرتش باید سوخت 

ای طالب وصلِ او بیا گریه کنیم

ای محسن صافی به تمنّای وصال 

باید که ز هجر و ابتلا گریه کنیم