شمس الرکاب زین شرف را یراق کن
رخصت ز حق گرفته و رفع نفاق کن
فتحی ورای سیر فروبستۀ زمان
در بیکران علم خدا با براق کن
ای ماه هاشمی نسب غایب از نظر
از در درآ به ختم فراق اشتیاق کن
اذن دخول می‌طلبم نور بی زوال
لطفی به حال و روز من در محاق کن
«شق القمر» ورودی معراج بود، حال
کاری برای خاتمه مالایطاق کن
تا خون عاشقی بدود در رگ جهان
اوقات تنگ را پر عطر وفاق کن
از ابر نینوایی ما بین پلک ها
با ساز اشک، عزم حجاز عراق کن
یعنی برای اینکه قیامت به پا کنی
با صیحۀ فرات، یم سینه چاق کن
کـرب و بـلا خـروجی معـراج جـدّ تـوست
در موج موج سرمدی اش جزر و مدّ توست
بر در زدم هوار که دیوار بشنود
در تار و پود آینه زنگار بشنود
حاشا کسی که مشق هلاهل نکرده است
«احلی من العسل» ز لب یار بشنود
«من» بازتاب اشهد در خون تپیده است
هر صبح و شام آن سر بر نی دمیده است
من، «من یزید» دارد و از هر شریعهاش
فوّارهای به سمت عطش قد کشیده است
در گوشۀ افق پل رنگین کمان زدی
هفتاد و دو بهشت زمرّد فشان زدی
تا پاسدار خون تو خون خدا شود
بطلان به خطّ کوفی «خطّ امان» زدی
شمس الرکاب زین شرف را یراق کن
رخصت ز حق گرفته و رفع نفاق کن
فتحی ورای سیر فروبستۀ زمان
در بیکران علم خدا با براق کن
ای ماه هاشمی نسب غایب از نظر
از در درآ به ختم فراق اشتیاق کن
اذن دخول می‌طلبم نور بی زوال
لطفی به حال و روز من در محاق کن
«شق القمر» ورودی معراج بود، حال
کاری برای خاتمه مالایطاق کن
تا خون عاشقی بدود در رگ جهان
اوقات تنگ را پر عطر وفاق کن
از ابر نینوایی ما بین پلک ها
با ساز اشک، عزم حجاز عراق کن
یعنی برای اینکه قیامت به پا کنی
با صیحۀ فرات، یم سینه چاق کن
کـرب و بـلا خـروجی معـراج جـدّ تـوست
در موج موج سرمدی اش جزر و مدّ توست
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
