ای شاه، این غلام که همرنگ موی توست
عمری دراز شد که هوادار روی توست
رسواتر از سراب شوم، گر برانی‌ام
زیرا که آبروی من، از آبروی توست
رویم سیه که هست، تو روزم سیه مخواه
مشکن دل مرا که در آن آرزوی توست
اشک سپید من شده تنها گواه من
کاین روسیاه، عاشق روی نکوی توست
چون نافه بر سیاهی رویم نظر مکن
در قطره قطره خون دلم عطر و بوی توست
هنوز تشنه‌لبی؟ لاله‌ی شکفته‌ی من!
تو نور چشم منی، ای مه دو هفته‌ی من!
کبودی اثر سنگ بر رُخت پیداست
نگفته، با خبری از غم نهفته‌ی من
باید مدد ز حضرت روح‌الامین کنم
تا مدحتی ز حضرت امّ‌البنین کنم
امداد غیب بایدم از آن چنان همای
تا قصّه از فرشته زنی این چنین کنم
ماهی من سوی آب، راه ندارد
بهر تلظّی به سینه، آه ندارد
لاله‌ی من بس که داغ تشنه‌لبی دید
جز لب خشکیده و سیاه ندارد
ای شاه، این غلام که همرنگ موی توست
عمری دراز شد که هوادار روی توست
رسواتر از سراب شوم، گر برانی‌ام
زیرا که آبروی من، از آبروی توست
رویم سیه که هست، تو روزم سیه مخواه
مشکن دل مرا که در آن آرزوی توست
اشک سپید من شده تنها گواه من
کاین روسیاه، عاشق روی نکوی توست
چون نافه بر سیاهی رویم نظر مکن
در قطره قطره خون دلم عطر و بوی توست
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
