سی سال گریه کرده‌ام آن ظهر داغ را
چشمم سرود وسعت آن اتفاق را
تنهایی‌ام صحیفه صحیفه ورق زده ست
یعقوب وار قصۀ اشک و فراق را
هر شب عبور قافله‌ای باز می‌کند
در من مسیر تازۀ شام و عراق را
بگذار تا ز خاک سجودم برآورم
هفتاد و دو صنوبر آن کوچه باغ را
بگذار لب به لب شوم از جام تشنگی
در من بریز بادۀ لبریز داغ را
در آب و خاک، آتش من گر گرفته است
طوفان! به حال خود بگذار این اجاق را
حج مرا ببین و فرزدق شو و بخوان
شاعر! بخوان و گریه کن آن اتفاق را
سی سال گریه کرده‌ام آن ظهر داغ را
چشمم سرود وسعت آن اتفاق را
تنهایی‌ام صحیفه صحیفه ورق زده ست
یعقوب وار قصۀ اشک و فراق را
هر شب عبور قافله‌ای باز می‌کند
در من مسیر تازۀ شام و عراق را
بگذار تا ز خاک سجودم برآورم
هفتاد و دو صنوبر آن کوچه باغ را
بگذار لب به لب شوم از جام تشنگی
در من بریز بادۀ لبریز داغ را
در آب و خاک، آتش من گر گرفته است
طوفان! به حال خود بگذار این اجاق را
حج مرا ببین و فرزدق شو و بخوان
شاعر! بخوان و گریه کن آن اتفاق را
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
