ای ز داغ تو روان، خون دل از دیده‌ی حور!

بی‌تو عالم همه ماتمکده تا نفخه‌ی صور

خاک‌بیزان به سر، اندر سر جسم تو بنات

اشک‌ریزان به بر از سوگ تو، شَعرای عبور

چون کاروانِ دشتِ بلا، رو به شام کرد

صبحِ امید اهل حرم، رو به شام کرد

قوم یهود از پی تأیید کیش خویش

سجّاد را به بستن دست، اهتمام کرد

ای خفته خوش به بستر خون! دیده باز کن

احوال ما ببین و سپس خوابِ ناز کن

ای وارثِ سریرِ امامت! به پای خیز

بر کشتگان بی‌کفنِ خود، نماز کن

اندر جهان، عیان شده غوغای رستخیز

ای قامت تو، شور قیامت! به پای خیز

زینب بَرَت بضاعت مزجات، جان به کف

آورده با ترانه‌ی «یا ایُّها العزیز!»