عمر با غفلت گذشت و صرف قیل و قال شد
روسیاهی قسمت این عبد بد اقبال شد
اعتقادم پیش رنگ دار دنیا رنگ باخت
بنده‌ات تطمیع شد، غافل شد و اغفال شد
در صدایم جوهره باقی نمانده ای خدا!
بد زبانی‌ام سبب شد که زبانم لال شد
قلب من گر چه به دست اشک‌هایم فتح شد
با نگاه سوی نامحرم، ز نو اشغال شد
ماه شعبان دست من کوتاه ماند از دامنت
ماه شعبان قسمتم یک مشت سیب کال شد
کاش می‌گفتند روز اول ماه خدا
روی ماه یوسف زهرا هم استهلال شد
با لب خشکیده‌ام دادم سلامی بر حسین
باز هم با روضه‌اش از روزه استقبال شد
مادری قامت خمیده اشک‌هایم را خرید
دستگیرم روضه‌خوانِ روضۀ گودال شد
یا والقمر! والشمس! مزمّل! اباالفضل
ای قبله گاه شاعر بیدل، اباالفضل!
الفاظ موج و، دامنت ساحل اباالفضل!
یا دائم الفضل علی السائل، اباالفضل
وقتی به جان شاخۀ طوبی خزان افتاد
اشک خدا باران شد و از آسمان افتاد
خون دلت ریشه دوانده بین خاک طوس
خون لبت بعدش به جان زعفران افتاد
میان هلهله سینه مجال آه نداشت
برای گریه شریکی نبود و چاه نداشت
درست مثل فدک پاره پاره شد جگرش
شبیه مادر خود حال رو به راه نداشت
در حرم پیچید عطر سیب، زائر فیض برد
هرکسی در بارگاهت بود، حاضر فیض برد
با بیان روضههایت پلک من هم خیس شد
چشمهایم چون زمین خشک و بایر فیض برد
عمر با غفلت گذشت و صرف قیل و قال شد
روسیاهی قسمت این عبد بد اقبال شد
اعتقادم پیش رنگ دار دنیا رنگ باخت
بنده‌ات تطمیع شد، غافل شد و اغفال شد
در صدایم جوهره باقی نمانده ای خدا!
بد زبانی‌ام سبب شد که زبانم لال شد
قلب من گر چه به دست اشک‌هایم فتح شد
با نگاه سوی نامحرم، ز نو اشغال شد
ماه شعبان دست من کوتاه ماند از دامنت
ماه شعبان قسمتم یک مشت سیب کال شد
کاش می‌گفتند روز اول ماه خدا
روی ماه یوسف زهرا هم استهلال شد
با لب خشکیده‌ام دادم سلامی بر حسین
باز هم با روضه‌اش از روزه استقبال شد
مادری قامت خمیده اشک‌هایم را خرید
دستگیرم روضه‌خوانِ روضۀ گودال شد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
