زیباتر از دعا و عبادت چه لذتی است

بالاتر امان الهی چه عزتی است

درمان دردهای تمام جهان دعاست

الحق گدای اهل مناجات، قیمتی است

حال دعا، حال بکا، حال زمزمه

وقت سحر به شرط اطاعت چه ثروتی است

گفتم به کوی قبلۀ حاجات رو کنم

دیدم کنار یار نه خواهش، نه حاجتی است

اصلا خوش است کوی مناجات با حبیب

زیرا برای وقت ملاقات، فرصتی است

کاری برای دلبر خود که نکرده‌ایم

یادش میان اشک و دعا خود محبتی است

شاید عزیز فاطمه مهمان ما شود

روضه بپا کنید که دلدار، هیئتی است

با یک سلام، تذکرۀ کربلا دهد

با او اگر رویم به مقتل، قیامتی است

ذکرش همیشه عمتی الزینب است وبس

با کعبه الرزیه به قلبش مصیبتی است

یاعمتی هنوز تنت درد می‌کند؟

در علقمه هنوز علمدار غیرتی است

عمه هنوز جملۀ تو می‌کشد مرا:

محرم نمانده وقت سواری، چه غربتی است

حلق بریده از ته مقتل مرا که خواند

لبیک یا حسین من اینک ولایتی است

می‌آیم و رواست که در روز انتقام

اعلان کنم که بیرقم از جنس عصمتی است