اینان کم از دو لالۀ احمر که نیستند

از یاوران خوب تو کمتر که نیستند

هر چند نور چشم من، اما عزیزتر

از حنجر بریدۀ اصغر که نیستند

خوش قامتند اگر چه، مادر فدایشان!

هرگز به دلربایی اکبر که نیستند

گیرم شهید گشته، فدای تو می‌شوند

در کربلا سیاهیِ لشکر که نیستند

با آنچه مادر از سفر شام گفته بود

در پیچ و تاب حادثه، بهتر که نیستند