بر سر نیزه بلند است اگر بال شما  

ما هم آشفته، روانیم به دنبال شما

گرچه صیاد شکسته است مرا بال امید  

بسته پروانه نگاهم به پر و بال شما

بر سر نیزه اگر غرقه به خون می‌گردید  

مثل خورشید، بلند آمده اقبال شما

زینبم خسته، غمین، آبله پای، افسرده  

زرد رو کرد مرا، سرخی احوال شما

بعد از ‌این قسمت من شیون و سرگردانی است  

خانه در روضۀ رضوان خدا، مال شما

بعد از‌ این، زینب و آوارگی کوفه و شام  

تا کجا می‌کشدش جذبۀ آمال شما

زینب آشفته درد است، تو معذورش دار  

نگرفته است سراغی اگر از حال شما

عشق را تا دل خورشید نشان خواهد بود  

بعد از ‌این‌ آینه در ‌آینه تمثال شما

بانگ تکبیر رهایی است که تا عرصۀ حشر
اوج در اوج بلند است ز گودال شما