ای دوست! داستان تو رازی شنیدنی است  

گل‌های زخم تازه! ز باغ تو چیدنی است

گفتند سر گذشت غمت را، هزار بار  

ای لاله! باز قصۀ داغت شنیدنی است

یاران، هزار شعر، ز خونت سروده‌اند  

این باده باز با همه تلخی، چشیدنی است

صد بار کعبه دیده و بوسیده‌ام، ولی  

در چشم شوق، کعبۀ عشق تو دیدنی است

هست از بهشت، تربت پاکت که مشکبوست  

این نافه تحفه ایست که با جان خریدنی است

دردی کشم، فرات تو نوشم به جای می‌

دردی که از سبوی تو باشد، کشیدنی است

خواهر، نگاه کرد به حسرت ز خیمه‌ها  

دانست این همای بهشتی پریدنی است

جایی که به بوسه گاه لبان رسالت است  

ای خاک بر سر من و دل، کی بریدنی است؟

دشمن، نواخت لعل لبت را به خیزران  

چوب و لب تو؟ گل مگر این گونه چیدنی است

قرآن چکید، بر سر نی از لبت به خاک  

این شهد، از لطافت لعلت، چکیدنی است

یاران تو، شهید و تو چون گل شکفته روی
یا للعجب! به حق قسم این صحنه دیدنی است