ای شده تاریخ، عزادار تو 

وسعت جغرافی ایثار تو

راز و نیاز همه افلاکیان 

مهر نماز همۀ خاکیان

من نه فقط مرثیه ساز توام 

شاعر هفتاد و دو راز توام

گرچه تو رازی و نمی‌دانمت 

هر چه که می‌پرسم و می‌خوانمت

چیست در آن خاک که هر تشنه جان 

می‌شود از گریه فراتی در آن

خاک حبیبان عقیلان توست 

هر قدمش خار مغیلان توست

باز محرم شد و ایام تو 

هر چه فراموش، به جز نام تو

نام تو یعنی سجل عاشقان 

حرف دل مشتعل عاشقان

نام تو یعنی همۀ نام‌ها 

نام تو معیار شهیدان‌ ما

شعر شهادت ز تو تا ما رسید 

قطره از این رود به دریا رسید

ای تو مصب همۀ رودها! 

بود و نبود همۀ بودها!

می‌شود از کرب و بلای تو خواند 

سی غزل از ماه عزای تو خواند

می‌شود از اصغر و اکبر نوشت 

از غم عباس دلاور نوشت

می‌شود از کوفه الی شام گفت 

می‌شود از زینب ایام گفت

می‌شود هفتاد و دو خط، اشک ریخت 

العطش از حنجرۀ مشک ریخت

می‌شود ‌اما به عزایت قسم
لالم و شرمنده‌ام از محتشم