در حسرت آب مرد تنها، تشنه

لب‌های ترک‌خوردۀ دنیا تشنه

تکلیف شب غنچه عوض خواهد شد

سرمشق جدید: آب،بابا،تشنه

باران نمی‌بارد چرا صحرا نمی‌میرد؟

دنیا کویری می‌شود اما نمی‌میرد

دیری است با اندوه می‌پرسم سؤالی را

از دیدن لب‌های تو دریا نمی‌میرد؟

خورشید را به سجده می‌اندازد، برق نگاه روشن دیدارت

دریا به خواب رفته و می‌بیند، چشمان پرستارۀ بیدارت

امشب چراغ‌ها همه خاموشند، پایان قصه را تو روایت کن

باید که دید دایره سهم کیست، باران عشق خورده به پرگارت

اگر چه غربت از این آسمان نخواهد رفت

بدون اذن تو تیر از کمان نخواهد رفت

همین که ظهر شود، گوش‌ها به‌ سوی لبی

به‌جز ترانۀ پاک اذان نخواهد رفت