نَبْوَد به تن، سری که ندارد هوای تو!
پُر خون بُوَد دلی که نسوزد برای تو!
بر جسم چاک‌چاک تو، خلق جهان گریست
پوشیده آسمان، سیه اندر عزای تو
بیگانگان به پیکر زارت گریستند
خون می‌چکد ز چشم همه آشنای تو
حوران شدند جمله سیه‌پوش از غمت
ایوان قصر‌ها، همه ماتم‌سرای تو
روز الست بستی اگر عهد با خدا
کردی وفا به عهد که جان‌ها فدای تو!
با قاتلان تو چه کند در صف جزا؟
آن قادری که هست خودش خون‌بهای تو
دادی تو مال و جان و جوان، در ره خدای
باشد رضای حق به قیامت، رضای تو
این درد می‌کشد همه را کز عناد، چرخ
نزد یزید و طشت طلا داد، جای تو
آخر چگونه کلک «بنایی» رقم زند؟
از چوب خیزران و لب جان‌فزای تو
ای خوش آن عاشق که یارش در بر است
پای تا سر محو روی دلبر است
ای خوش آن عاشق که اندر کوی یار
جان سپارد در خم ابروی یار
بانگ واویلا شد از اهل حرم
تا به عرش کبریایی دم به دم
لشکر اندر شیون و طفلان غمین
نالۀ زینب شنیدی شاه دین
باز می‌خواهم به مستی سر کنم
روی طبع خویش را زیور کنم
طفل طبعم چون گران جانی کند
دیده بهرش مهد جنبانی کند
ای خوش آن مستی که مست دلبر است
از وصال دوست عشقش بر سر است
ای خوش آن مردی که در میدان عشق
جان دهد اندر ره جانان عشق
نَبْوَد به تن، سری که ندارد هوای تو!
پُر خون بُوَد دلی که نسوزد برای تو!
بر جسم چاک‌چاک تو، خلق جهان گریست
پوشیده آسمان، سیه اندر عزای تو
بیگانگان به پیکر زارت گریستند
خون می‌چکد ز چشم همه آشنای تو
حوران شدند جمله سیه‌پوش از غمت
ایوان قصر‌ها، همه ماتم‌سرای تو
روز الست بستی اگر عهد با خدا
کردی وفا به عهد که جان‌ها فدای تو!
با قاتلان تو چه کند در صف جزا؟
آن قادری که هست خودش خون‌بهای تو
دادی تو مال و جان و جوان، در ره خدای
باشد رضای حق به قیامت، رضای تو
این درد می‌کشد همه را کز عناد، چرخ
نزد یزید و طشت طلا داد، جای تو
آخر چگونه کلک «بنایی» رقم زند؟
از چوب خیزران و لب جان‌فزای تو
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
