باید از جلوه‌ی او عرش منوّر باشد

هر کسی مثل شما، دختر کوثر باشد

بی‌گمان این دل شیری که تو داری، بانو!

می‌تواند فقط از جانب حیدر باشد

زینب دوّم گل­خانه‌ی زهرا شده‌ای

چه قشنگ است! که زینب دو برابر باشد

شب جشن تو، مَلَک، بال­زنان می‌آید

چون پدرشوهرتان، حضرت جعفر باشد

پیش دریای دلت، موج بلا، کوچک بود

عاشقی، صبر تو از عقل، فراتر باشد

«امّ‌کلثوم»! دعا کن، نرسد روزی که

دختری شاهد افتادن مادر باشد

خاطرت باشد اگر، شاهد عاشورایی!

آتش خیمه هم از آتش آن در باشد

تو چه دیدی؟ چه شنیدی؟ چه کشیدی؟ آن روز

بدنی بی‌سر و یک نیزه که با سر باشد

اوّلین شاعر این داغی و شعرت، بانو!

شعله‌ای گشته که بر سینه‌ی دفتر باشد

بی‌سبب نیست که عمرت به درازا نکشید

وای! از آن دل که در آن داغ برادر باشد