سلام ما به محمّد! یکى دگر ز اصحاب
که بود از سُعدا و ابوسعیدش باب
سلاله‌اى ز خلیل و نبیرهاى ز عقیل
ستاره‌اى به برِ آفتاب عالم‌تاب
مهى گرفته به صورت، نقاب دود و غبار
گلى فسرده ز سوز هوا و قحطى آب
به هفت سالگی‌اش هفت آسمان شاهد
که بى‌گناه عدو ریخت خون او به تراب
ز تیغ خصم ز هستى، رکاب خالى کرد
نکرده دست به تیغ و نبرده پا به رکاب
چو سوختند خیام عزیز فاطمه را
ز بیم، سر به بیابان نهاد و سینه کباب
که ظالمى به کمند ستم، دچارش کرد
شهید از دم شمشیر آبدارش کرد
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوه‌گر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
سلام ما به محمّد! یکى دگر ز اصحاب
که بود از سُعدا و ابوسعیدش باب
سلاله‌اى ز خلیل و نبیرهاى ز عقیل
ستاره‌اى به برِ آفتاب عالم‌تاب
مهى گرفته به صورت، نقاب دود و غبار
گلى فسرده ز سوز هوا و قحطى آب
به هفت سالگی‌اش هفت آسمان شاهد
که بى‌گناه عدو ریخت خون او به تراب
ز تیغ خصم ز هستى، رکاب خالى کرد
نکرده دست به تیغ و نبرده پا به رکاب
چو سوختند خیام عزیز فاطمه را
ز بیم، سر به بیابان نهاد و سینه کباب
که ظالمى به کمند ستم، دچارش کرد
شهید از دم شمشیر آبدارش کرد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
