- تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۰۸/۰۵
- بازدید: ۶۳۸
- شماره مطلب: ۴۹۰۴
-
چاپ
سلام بر حسین
سلام بر تو و اصحاب باوفات! حسین!
که ریختند سر و جان به خاک پات، حسین!
مجاهدان شهیدی که با فداکاریعلم
زدند به صحرای کربلات، حسین!
به عالمی چو مسیحا حیات بخشیدند
ز بهرهای که گرفتند در حیات، حسین!
اگر به زندگی انبیا نگاه کنیم
تو بودهای همه را کشتی نجات، حسین!
نه من به مهر تو دل دادهام که مأنوسند
به نور روی تو ذرّات کائنات، حسین!
به هر یکی ز ملائک که زائرت گردند
سلام بر تو دهد روز و شب، خدات، حسین!
نیافریده خداوند بهتر از تو گلی
به باغ دامن آبا و امّهات، حسین!
به خاکبوسی تو آید ار گنهکاری
از این حرم نبرد بار سیّئات، حسین!
به امتحان نهایی رسید چون عبّاس
قبول گشت به دانشگه فرات، حسین!
شد از سجود تو در خاک و خون به عاشورا
بلند، قامت «قد قامت الصّلوه»، حسین!
ز دست حضرت زهرا برات عفو رسد
به دست آن که بگرید شبی برات، حسین!
ز اشک بر تو «مؤیّد»، صفای دل خواهد
الا! صفات شما احسنُ الصّفات! حسین!
تو آفتابی و عبّاس ماه و یارانت
ستارههای درخشان نینوات، حسین!
-
نخل دین
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
-
تجسّم غربت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
-
لطف بى کرانه
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
-
ساقۀ عرش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
سلام بر حسین
سلام بر تو و اصحاب باوفات! حسین!
که ریختند سر و جان به خاک پات، حسین!
مجاهدان شهیدی که با فداکاریعلم
زدند به صحرای کربلات، حسین!
به عالمی چو مسیحا حیات بخشیدند
ز بهرهای که گرفتند در حیات، حسین!
اگر به زندگی انبیا نگاه کنیم
تو بودهای همه را کشتی نجات، حسین!
نه من به مهر تو دل دادهام که مأنوسند
به نور روی تو ذرّات کائنات، حسین!
به هر یکی ز ملائک که زائرت گردند
سلام بر تو دهد روز و شب، خدات، حسین!
نیافریده خداوند بهتر از تو گلی
به باغ دامن آبا و امّهات، حسین!
به خاکبوسی تو آید ار گنهکاری
از این حرم نبرد بار سیّئات، حسین!
به امتحان نهایی رسید چون عبّاس
قبول گشت به دانشگه فرات، حسین!
شد از سجود تو در خاک و خون به عاشورا
بلند، قامت «قد قامت الصّلوه»، حسین!
ز دست حضرت زهرا برات عفو رسد
به دست آن که بگرید شبی برات، حسین!
ز اشک بر تو «مؤیّد»، صفای دل خواهد
الا! صفات شما احسنُ الصّفات! حسین!
تو آفتابی و عبّاس ماه و یارانت
ستارههای درخشان نینوات، حسین!