قسم به خون شهیدان! به کربلا! به حسین!

خدا به حشر ببخشد گناه ما به حسین

طلوع ماه مبارک، مبارکش باشد

کسی که روزه‌ی خود سازد ابتدا به حسین

خوشا به روزه‌ی مقبول روزه‌دارانی

که ابتدا به حسین است و انتها به حسین

اجابت ار طلبی بر دعای خویش، بخوان

به هر دعا که توانی خدای را به حسین

سلام باد! به افطار اشک تشنه لبی

که آب نوشد و گوید سلام ما به حسین

سلام باد! به اشکی که وقت شام و سحر

موالیان بفشانند در عزا به حسین

ز گریه در غم او کن طلب رضای خدا

که انبیا همه گریند و اولیا به حسین

شروع و آخر این ماه با زیارت اوست

چه عزّتی است که داده است کبریا به حسین

زیارتش سه شب قدر لذّتی دارد

شب علی است ولی باید التجا به حسین

خدای جلّ علا می‌دهد جوابش را

دهد سلام هر آن کس ز هر کجا به حسین

غلام حلقه به گوش ارادت او شد

از آن طلیعه که فطرس شد آشنا به حسین

بکن روایت ابن شبیب را تفسیر

ز اشک صبح و شب حضرت رضا به حسین

سه روز اگر تن او بود بر زمین، داده است

فضیلت سه شب قدر را خدا به حسین

بگو سلام تو در هر نماز آنان را

که جان فشانده و کردند اقتدا به حسین

تو ای خدای حسین و علی! در این رمضان

قبول کن همه طاعات شیعه را به حسین

«مؤیّد» از در این خانه رو نگرداند

قسم به خون شهیدان! به کربلا! به حسین!