جانا! ببوس کوی امام غریب را
وآن گه برای خطبه ندا کن خطیب را
تا خوانَد او به جمع غلامان این امام
غم‌نامه‌ی شهادت حرّ و حبیب را
باید چو شمع سوخت به بزمی که
خادمانبر پا نموده سوگ حسین غریب را
در این شب شهادت مولای ما حسین
غم می‌زند شراره، دل غم‌نصیب را
داغ غم حسین و شهیدان کربلا
از سینه‌ها ربود قرار و شکیب را
تقدیر بود کشته شدن در رضای دوست
خواندند گر چه آیه‌ی «امّن یجیب» را
مهدی کجاست؟ تا که در این روضه الرّضا
خواند به گریه، روضه‌ی «شیب الخضیب» را
روزی سرت به سجده و روزی بر روی نی
بنگر به راه عشق، فراز و نشیب را
ما را کُشد فراق حسین و عزای او
دیگر مجو دوای و مرنجان طبیب را
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
جانا! ببوس کوی امام غریب را
وآن گه برای خطبه ندا کن خطیب را
تا خوانَد او به جمع غلامان این امام
غم‌نامه‌ی شهادت حرّ و حبیب را
باید چو شمع سوخت به بزمی که
خادمانبر پا نموده سوگ حسین غریب را
در این شب شهادت مولای ما حسین
غم می‌زند شراره، دل غم‌نصیب را
داغ غم حسین و شهیدان کربلا
از سینه‌ها ربود قرار و شکیب را
تقدیر بود کشته شدن در رضای دوست
خواندند گر چه آیه‌ی «امّن یجیب» را
مهدی کجاست؟ تا که در این روضه الرّضا
خواند به گریه، روضه‌ی «شیب الخضیب» را
روزی سرت به سجده و روزی بر روی نی
بنگر به راه عشق، فراز و نشیب را
ما را کُشد فراق حسین و عزای او
دیگر مجو دوای و مرنجان طبیب را
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
