اى حسین! اى که روان است به فرمان تو آب!
می‌خورد عشق ز سرچشمه‌ی عرفان تو آب
این که سرسبز بُوَد تا ابدیّت اسلام
این چمن می‌خورد از خون شهیدان تو آب
دلت از سوز جگر سوخته، جانت از غم
اى دل سنگ ز آه دل سوزان تو آب!
عزّت آب چو خون شهدا ریخت به خاک
تا که بستند به رخسار عزیزان تو آب
گر چه لب‌تشنه جدا شد ز تو اکبر امّا
ریخت بر چهره‌اش از دیده‌ی گریان تو آب
دجله را دجله‌ی خون کرد ز غیرت، عبّاس
گر ننوشید به یاد لب عطشان تو آب
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوه‌گر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
اى حسین! اى که روان است به فرمان تو آب!
می‌خورد عشق ز سرچشمه‌ی عرفان تو آب
این که سرسبز بُوَد تا ابدیّت اسلام
این چمن می‌خورد از خون شهیدان تو آب
دلت از سوز جگر سوخته، جانت از غم
اى دل سنگ ز آه دل سوزان تو آب!
عزّت آب چو خون شهدا ریخت به خاک
تا که بستند به رخسار عزیزان تو آب
گر چه لب‌تشنه جدا شد ز تو اکبر امّا
ریخت بر چهره‌اش از دیده‌ی گریان تو آب
دجله را دجله‌ی خون کرد ز غیرت، عبّاس
گر ننوشید به یاد لب عطشان تو آب
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
