عمّه! این صحرا به چشمم آشنا آید همى
زین بیابانم گمان کربلا آید همى
ساربانا! کاروان را اندکى آهسته ران
تا نشان از کاروان‌سالار ما آید همى
بار بگشایید کاین جا خانه‌ی امّید ماست
کز شمیمش درد و غم‌ها را دوا آید همى
گلشن پژمرده‌ی ما گوییا این جا بُوَد
کز نسیمش بوى عطر لاله‌ها آید همى
غنچه‌ی نشکفته‌اى در این گلستان داشتم
او اگر پژمرده، بویش با صبا آید همى
اى پدر! برخیز و بنگر خسته و زار و نزار
دخترت از کوفه و شام بلا آید همى
خواهرم در گوشه‌ی ویران، شبى از غصّه مُرد
گر نیامد او غمش همراه ما آید همى
قصّه بسیار است و فرصت کم؛ «مؤیّد» جزء جزء
شرح این ماتم دهد تا انتها آید همى
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
عمّه! این صحرا به چشمم آشنا آید همى
زین بیابانم گمان کربلا آید همى
ساربانا! کاروان را اندکى آهسته ران
تا نشان از کاروان‌سالار ما آید همى
بار بگشایید کاین جا خانه‌ی امّید ماست
کز شمیمش درد و غم‌ها را دوا آید همى
گلشن پژمرده‌ی ما گوییا این جا بُوَد
کز نسیمش بوى عطر لاله‌ها آید همى
غنچه‌ی نشکفته‌اى در این گلستان داشتم
او اگر پژمرده، بویش با صبا آید همى
اى پدر! برخیز و بنگر خسته و زار و نزار
دخترت از کوفه و شام بلا آید همى
خواهرم در گوشه‌ی ویران، شبى از غصّه مُرد
گر نیامد او غمش همراه ما آید همى
قصّه بسیار است و فرصت کم؛ «مؤیّد» جزء جزء
شرح این ماتم دهد تا انتها آید همى
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
